malayalamplus.com: 1075 Malayalam eBooks for free online reading

  പണ്ടുപണ്ട്, രാവുണ്ണി എന്നു പേരായ ഒരു കച്ചവടക്കാരൻ സിൽബാരിപുരം ദേശത്തുണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ ഭൃത്യനായി കേശവൻ എന്നൊരാൾ ആ തറവാട്ടിൽ ജീവിച്ചു പോന്നു. ഒരിക്കൽ, രാവുണ്ണിയുടെ കച്ചവടത്തിൽ അപ്രതീക്ഷിതമായി വലിയ ലാഭം കിട്ടി. അന്നേരം, അയാൾ കേശവനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു -"എടാ, എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നീ വിളിച്ചു കൂട്ടണം. അവർക്കായി വളരെ കേമമായി ഒരു സൽക്കാരവും സദ്യയും കൊടുക്കണം" ഉടൻ, കേശവൻ വീടിനു മുൻവശത്തുള്ള വഴിയിലിറങ്ങി വിളിച്ചു കൂവി - "അയ്യോ! ആരെങ്കിലും ഓടി വരണേ! തറവാടിനു തീ പിടിച്ചേ!" അയലത്തുള്ളവർ പലരും ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളി കേട്ടെങ്കിലും ആരും അതു ഗൗനിച്ചില്ല. എന്നാൽ, ചില വഴിപോക്കരും ഏതാനും പരിചയക്കാരും മാത്രം ഓടി മുറ്റത്തു വന്നു! അന്നേരം, വാതിൽ തുറന്ന് രാവുണ്ണി ഇറങ്ങിവന്നു. അപ്പോൾ, കേശവൻ, മുതലാളിയോടു പറഞ്ഞു -"അങ്ങ്, എന്നോടു പറഞ്ഞത് സ്നേഹമുള്ളവരെ മാത്രം വിളിച്ചാൽ മതിയെന്നാണ്.  അതുകൊണ്ടാണ് ആപത്തിൽ എത്ര പേർ വരുമെന്ന് അറിയാൻ ഞാൻ ഇങ്ങനെ വഴിയിലിറങ്ങി വിളിച്ചു കൂവിയത്!" അന്നേരം, രാവുണ്ണി അതിനെ അനുകൂലിച്ചു - "ശരിയാണ്. ആപത്തിൽ സഹായിക്കാൻ വരുന്നവരാണ് നമ്മുടെ സ്നേഹിതർ" അവരെ...

 Once upon a time, in a village called Silbaripuram, there lived a merchant named Ravunni. A man named Keshavan lived and worked in his household as a servant. One day, Ravunni's business earned an unexpectedly large profit. He immediately called Keshavan and said, "Hey, you need to invite all those who love me. You must arrange a grand feast and a party for them." Keshavan immediately went out to the road in front of the house and shouted, "Oh no! Somebody please run here! The house is on fire!" Many people from the neighbourhood heard his loud cries, but no one paid any attention. However, a few passersby and a couple of acquaintances ran and gathered in the courtyard. Just then, Ravunni opened the door and came out. Keshavan said to his master, "You told me to invite only those who love you. So, to find out how many people would come to help during a crisis, I went out and shouted like this!" Ravunni agreed, "That's right. The people who co...

  ഒരിക്കൽ, കൃഷിക്കാരനും ഭാര്യയ്ക്കും പനി പിടിച്ചെങ്കിലും കച്ചവടത്തിനായി ചന്തയിലേക്കു നടക്കുന്ന സമയം. വയ്യാത്തതിനാൽ അവർ കയ്യിലൊന്നും എടുക്കാതെ കഴുതപ്പുറത്ത് നിറയെ ചാക്കുകൾ വച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ആൽമരച്ചുവട്ടിലെ യുവാക്കൾ അതു നോക്കി പറഞ്ഞു -"നോക്കൂ. ആ സാധുമൃഗത്തെ സഹായിക്കാനായി ഒരു ചുമടുപോലും അവർ എടുക്കുന്നില്ല" രണ്ടാം ദിവസം, ഭാര്യയുടെ കാലിൽ മുള്ള് തറച്ചതിനാൽ ഭാര്യ നടക്കാതെ കഴുതപ്പുറത്ത് ഇരുന്ന് പോകുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ യുവാക്കൾ പറഞ്ഞത് - "ഭാര്യയെ കഴുതപ്പുറത്ത് ഇരുത്തിയിട്ട് ചുമടുമായി നടക്കുന്ന നാണംകെട്ടവൻ" മൂന്നാം ദിവസം നടുവേദന കാരണം കർഷകൻ കഴുതപ്പുറത്ത് കയറി ഭാര്യ ചുമടുമായി നടന്നു. യുവാക്കൾ അതിനും കുറ്റം കണ്ടു പിടിച്ചു - "അവൻ എന്തൊരു ക്രൂരനാണ്? പാവം ഭാര്യയെ ചുമടുമായി നടത്തുന്നു" നാലാം ദിവസം കഴുതയ്ക്കു സുഖമില്ലാതായി. ഇടയ്‌ക്ക് വിശ്രമം കൊടുത്ത് വെറുതെ നടത്തി. ചുമടുകൾ എല്ലാം രണ്ടു പേരും കൂടി ചുമന്നപ്പോൾ യുവാക്കൾ പറഞ്ഞു -"പമ്പര വിഡ്ഢികൾ! കഴുതയെ വെറുതെ നടത്തുന്നു" അന്നു രാത്രി കഴുതയ്ക്കു രോഗം കലശലായി മരണപ്പെട്ടു.  അഞ്ചാം ദിവസം, രാവിലെ കഴുതയില്ലാതെ അവർ രണ്ടു പ...

 Once upon a time, a farmer and his wife had a fever but were walking to the market for business. Since they were unwell, they didn't carry anything and put sacks full of goods on the donkey. The youngsters under a banyan tree looked at them and said, "Look! They are not carrying a single load to help that poor animal." On the second day, the wife had a thorn stuck in her foot, so she was sitting on the donkey while the farmer walked. When the youngsters saw this, they said, "What a shameless man, making his wife sit on the donkey while he walks with the load." On the third day, due to back pain, the farmer rode the donkey while his wife walked with the load. The youngsters found fault with this too, saying, "How cruel he is! He's making his poor wife walk with the load." On the fourth day, the donkey fell sick. They gave it a rest and let it walk empty. Both of them carried all the loads. The youngsters then said, "What utter fools! They'...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം രാജ്യമാകെ ഘോരവനമായിരുന്നു. എല്ലാത്തരം മൃഗങ്ങളും ധാരാളമായി അവിടെ പാർത്തിരുന്നു. ഒരു ദിവസം, നിലത്തു കിടന്ന ഒരു പഴമെടുത്ത് കരിങ്കുരങ്ങൻ ആർത്തിയോടെ കഴിക്കുന്ന സമയം. പെട്ടെന്ന്, പതുങ്ങി വന്ന സിംഹം അവൻ്റെ മേൽ ചാടി വീണു! പക്ഷേ, കുരങ്ങൻ തലനാരിഴയ്ക്കു രക്ഷപ്പെട്ട് അടുത്ത മരത്തിലെ വള്ളിയിൽ ചാടിപ്പിടിച്ച് മുകളിലെത്തി. മുകളിലെത്തിയ കുരങ്ങൻ ഞെട്ടി! ഒരു കാട്ടുവാസി തേൻ ശേഖരിക്കാനായി ശിഖരത്തിൽ കെട്ടിയ മരവള്ളിയായിരുന്നു അത്. അയാൾ തേൻ ശേഖരിക്കുകയാണ്. അന്നേരം, താഴെ നിരാശയോടെ സിംഹം, മുകളിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. സിംഹം കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചപ്പോൾ കുരങ്ങൻ്റെ ഇറച്ചിയേക്കാൾ രുചിയാണ് മനുഷ്യന്. അന്നേരം സിംഹം സൂത്രം പ്രയോഗിച്ചു - "എടാ, കരിങ്കുരങ്ങാ, നിൻ്റെ വംശം മുഴുവൻ നശിപ്പിക്കുന്ന മനുഷ്യനാണ് അവൻ. കരിങ്കുരങ്ങ് രസായനം ഉണ്ടാക്കി അവൻ കച്ചവടം ചെയ്യുന്നവനാണ്. അതിനാൽ അവനെ കടിച്ചു മാന്തി താഴെയിടുക" എന്നാൽ, കുരങ്ങൻ അതു കേട്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല. അപ്പോൾ, സിംഹം അടവു മാറ്റി - ''ഹേയ്, മനുഷ്യാ, നിനക്ക് കരിങ്കുരങ്ങനെ വേണ്ടെങ്കിൽ അതിനെ വലിച്ചു താഴെയിട്. എനിക്ക് വല്ലാതെ വിശക്കുന്നു...

 Once upon a time, the kingdom of Silbaripuram was a dense forest. All kinds of animals lived there in abundance. One day, a black monkey was greedily eating a fruit he found on the ground. Suddenly, a lion, who had been stealthily approaching, pounced on him! However, the monkey narrowly escaped and grabbed a vine on the nearest tree, climbing to safety. But when he reached the top, the monkey was startled! A tribesman had tied the vine to the branch to collect honey, and he was in the middle of his work. Meanwhile, the disappointed lion looked up from below. After a moment of thought, the lion realized that humans were tastier than monkeys. So, the lion used a trick: "Hey, black monkey, that's a human who will destroy your entire species. He's the one who makes a black monkey 'rasayanam' (elixir) and sells it. So, bite and scratch him and throw him down!" However, the monkey pretended not to hear. The lion changed his tactic: "Hey, human, if you don...

  ഒരിക്കൽ, ഹോജയും രണ്ടു കൂട്ടുകാരും കൂടി ഒരു യാത്ര പോകുകയായിരുന്നു. അവരുടെ യാത്രക്കിടയിൽ കയ്യിലെ ഭക്ഷണമെല്ലാം തീർന്നു. മാത്രമല്ല, അവർ വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു. അതിനിടെ, അത്താഴത്തിനുള്ള ആഹാരമില്ലാതെ അവർ മൂവരും കുഴങ്ങി. ഒടുവിൽ, ഒരു വഴിപോക്കൻ സാമാന്യം വലിയ ഒരു റൊട്ടി അവർക്കു കൊടുത്തു. അവർ അതുമായി വലിയ മരച്ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു. അപ്പോൾ പുതിയ ഒരു പ്രശ്നമുദിച്ചു. ആരാണ് അതു കഴിക്കുക? കൂടുതൽ വിശപ്പ് മൂവരും ഉന്നയിച്ചു. മൂന്നായി പങ്കിടാനുള്ള ക്ഷമയും ഇല്ലായിരുന്നു. തർക്കത്തിൻ്റെ നിലയിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ എത്തുമെന്ന് തോന്നിയതിനാൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു -"ഇന്നു രാത്രി ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ് ആരാണോ ഏറ്റവും നല്ല സ്വപ്നം കാണുന്നത് അയാൾക്ക് സമ്മാനമായി ഈ റൊട്ടി കൊടുക്കും" മൂന്നു പേർക്കും അതു സ്വീകാര്യമായി. കാരണം, സ്വപ്നമെന്നു പറഞ്ഞ് ആരെയും പറ്റിക്കാനുള്ള കള്ളം പറയുകയും ചെയ്യാം. ഉറക്കം കഴിഞ്ഞ് ഉണർന്നപ്പോൾ ഒന്നാമൻ പറഞ്ഞു -"ഞാൻ അള്ളാഹുവിനെ സ്വപ്നം കണ്ടു" രണ്ടാമൻ പറഞ്ഞു -"ഞാൻ അള്ളാഹുവിൻ്റെ സ്വർഗ്ഗീയ സിംഹാസനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നതായി സ്വപ്നം കണ്ടു" അന്നേരം ഹോജ പറഞ്ഞു -"എനിക്ക് അള്ളാഹു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു പറഞ്...

 Once, Mulla Nasruddin and two of his friends were on a journey. All their food ran out during their trip, and they were very tired. They were struggling as they didn't have anything for dinner. Eventually, a passerby gave them a large loaf of bread. They sat under a big tree with it, and that's when a new problem arose. Who would eat the bread? All three of them claimed they were the hungriest. They also didn't have the patience to split it into three. Just as it seemed the argument would escalate, one person said, "Let's all sleep tonight, and whoever has the best dream will get this bread as a prize." All three of them agreed. This was because they could lie about their dreams to trick the others. When they woke up, the first man said, "I dreamt of Allah." The second man said, "I dreamt I was sitting on Allah's heavenly throne." Then, Mulla Nasruddin said, "Allah appeared to me and told me to eat the bread as soon as possible, a...

"യോഗ ചിത്ത വൃത്തി നിരോധ" എന്നുള്ള യോഗയുടെ നിർവചനം പലരെയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിൽ ആക്കാറുണ്ട്. ചിത്ത വൃത്തികളെ നിരോധിക്കുന്നതാണ് യോഗ എന്നു പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലെ മുഴുവൻ ചിന്തകളെയും മാറ്റണമെന്നല്ല. മനസ്സിൻ്റെ ക്രമരഹിതമായ അസ്വാഭാവികമായ അല്ലെങ്കിൽ ദോഷകരമായ ചിന്തകളെ ഒഴിവാക്കണമെന്നാണ്. അതിന് മെഡിറ്റേഷനും പ്രാണായാമവും നല്ലതാണ്. യോഗാസനത്തിൽ പോലും മുനിമാരുടെ ശ്രദ്ധ പോകാതിരിക്കാൻ വൃക്ഷാസനം നിൽക്കുമായിരുന്നു. അന്നേരം ബാലൻസ് ചെയ്യുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കൊടുക്കുമ്പോൾ മറ്റുള്ള വിഷമ ചിന്തകൾ മാറും. മന്ത്രജപങ്ങളും പ്രാർഥനകളുമെല്ലാം ഇങ്ങനെ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളെ മാറ്റാൻ ഉപയോഗിക്കാം. പഴമ്പുരാണം എന്നു തോന്നുമെങ്കിലും യാതൊരു സാങ്കേതികവിദ്യയും ഉപകരണങ്ങളും ഇല്ലാത്ത പണ്ടുകാലത്ത് മുനിമാർ /യോഗികൾ ഒരുപാട് നല്ല അറിവുകൾ തന്നിട്ടു പോയി. ഇതേ കാര്യങ്ങൾ വിദേശികൾ ശാസ്ത്രീയമായി തെളിയിക്കുമ്പോൾ അത് Super സയൻസായി മാറുന്നു! ഒന്നാമതായി മനസ്സ് ആകെ കുഴപ്പത്തിലായി കഴിഞ്ഞല്ല മെഡിറ്റേഷൻ പരിശീലിക്കേണ്ടത്. കാരണം ആ സമയത്ത് മനസ്സിനെ അതിനു വഴങ്ങിത്തരില്ല. അതിനാൽ നമ്മുടെ സുഖപ്രദമായ അവസ്ഥയിൽ ഏറ്റവും ഇണങ്ങുന്ന ഒരെണ്ണം നമ്മുടെ കയ്യിൽ Stock ഉണ്ടാകണം. ര...

 The definition of Yoga as "Yogas Chitta Vritti Nirodha" (the stilling of the fluctuations of the mind) often confuses people. When we say that Yoga is about stopping the "vrittis" of the mind, it doesn't mean you have to eliminate all thoughts. Rather, it means getting rid of irregular, unnatural, or harmful thoughts. Meditation and pranayama are excellent for this. Even in yogasanas, ancient sages would perform poses like Vrikshasana (tree pose) to keep their minds from wandering. By focusing on balancing, distracting negative thoughts would disappear. Chanting mantras and prayers can also be used to remove these negative thoughts. Though it may sound like ancient mythology, in a time without technology or equipment, sages and yogis left us with a wealth of knowledge. When foreigners scientifically prove these very same things, they become "super science"! First, you shouldn't wait to practice meditation until your mind is in complete chaos, beca...

  ഹോജ കുട്ടിയായിരുന്ന കാലം. ബാല്യകാലത്തും തമാശയും തർക്കുത്തരവുമെല്ലാം കുട്ടിഹോജോയുടെ നേരമ്പോക്കുകൾ ആയിരുന്നു. ആ ദേശത്ത്, പ്രഭാതത്തിൽ മൂടിപ്പുതച്ച് ഉറങ്ങാൻ പറ്റിയ സുഖമുള്ള തണുപ്പ് ഹോജയ്ക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യമായിരുന്നു. എന്നാൽ, രാവിലെ വൈകി എണീറ്റു വരുന്ന രീതി ഹോജയുടെ പിതാവ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. ഒരു ദിവസം, രാവിലെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അവൻ്റെ അരികെ അപ്പൻ വന്നു വിളിച്ചു. അവൻ മടിയോടെ കട്ടിലിൽ എണീറ്റിരുന്നു. അന്നേരം അയാൾ പറഞ്ഞു -"മോനെ, രാവിലെ ഇങ്ങനെ വൈകി എണീറ്റാൽ യാതൊരു സൗഭാഗ്യവും നമുക്കു കിട്ടില്ല" അവൻ ചോദിച്ചു - "എന്തു കിട്ടുമെന്നാണ് അപ്പൻ പറയുന്നത്?" അന്നേരം, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു -"ഞാൻ പണ്ട് ഒരു രാത്രി ചന്തയിൽ പോയി മടങ്ങി വരികയായിരുന്നു. അപ്പോൾ വഴിയിൽ വിലപിടിച്ചതായ യാതൊന്നും കിടക്കുന്നത് കണ്ടില്ല. എന്നാൽ, അന്നു പുലർച്ചെ, ആ വഴിയിലൂടെ എനിക്ക് പോകേണ്ടതായ കാര്യമുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോൾ എനിക്ക് 100 നാണയങ്ങൾ ഉള്ള പണക്കിഴി വഴിയിൽ കിടന്നു കിട്ടി. നീ പറയൂ.. അത് രാവിലെ എണീറ്റപ്പോൾ കിട്ടിയ സൗഭാഗ്യമല്ലേ?" അന്നേരം, ഹോജ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു - "അങ്ങനെയെങ്കിൽ അതിനു മുൻപ് പുലർച്ചെ നടന്ന...

When Hodja was a child, even in his youth, he loved jokes and witty arguments. In his village, he especially enjoyed the pleasant morning chill that made it so comfortable to sleep wrapped in a blanket. However, his father did not like the habit of waking up late. One day, his father came and woke him up while he was still sleeping. He reluctantly sat up in bed. His father then said, "Son, if you wake up late like this in the morning, we won't get any good fortune." He asked, "What do you mean we will get, father?" His father then said, "Once, I was returning from the night market. I didn't see anything valuable lying on the road. However, that morning, I had to go down the same road for some work. That's when I found a purse with 100 gold coins lying on the road. Tell me, wasn't that good fortune for waking up early?" At that, Hodja burst into laughter. "In that case, the person who walked by that road even earlier must have lost the ...

  പണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ഭൂരിഭാഗം വീടുകളിലും പട്ടിണി അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. പണികൾക്ക് കുറഞ്ഞ കൂലി മാത്രമായിരുന്നു കിട്ടിയിരുന്നത്. മാത്രമല്ല, പ്രധാന കൃഷിയിടങ്ങളെല്ലാം രാജകൊട്ടാരത്തിൻ്റെ അധികാരത്തിലാണ്. മറ്റുള്ളവ ഏതാനും ജന്മിമാരുടെ സ്വന്തമായിരുന്നു. കൂലിവേലകൾ ചെയ്തിരുന്ന രാമുവിന് ദാരിദ്ര്യമായിരുന്നു എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നത്. നാലു കുട്ടികളും ഭാര്യയും അടങ്ങുന്ന കുടുംബമായിരുന്നു അത്. ഊണു കഴിക്കുമ്പോൾ മീനും ഇറച്ചിയും ഒന്നും ഉണ്ടാകാറില്ല. മുളകു പൊട്ടിച്ചതും ചമ്മന്തിയുമൊക്കെയാവും സ്ഥിരമായ കറികൾ. മീൻ കച്ചവടക്കാരനായ അയൽവാസി ചീരൻ്റെ പറമ്പിൽ മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളിൽ രാമുവിന് പണികൾ കിട്ടാറുണ്ട്. ഒരിക്കൽ ചീരൻ, രാമുവിനോടു പറഞ്ഞു -"ഞാൻ ഒരാഴ്ച ഇവിടെയുണ്ടാകില്ല. എൻ്റെ പണിക്കാരനാകും മീൻകട നോക്കുക. വിറ്റുപോകാതെ മിച്ചം വരുന്ന മീനുകൾ നിനക്കു വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാം" മുതലാളിയുടെ വാക്കുകൾ അനുസരിക്കുന്ന ശീലമായിരുന്നു രാമുവിൻ്റേത്. ഈ കാര്യം ഭാര്യയോടും കുട്ടികളോടും പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് ഏറെ സന്തോഷമായി. ഭാര്യ പറഞ്ഞു -"മീൻകറി കഴിച്ച കാലം മറന്നു!" പക്ഷേ, രാമു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.  ചീരൻ പറഞ്ഞതു പോലെ ...

Long ago, in the village of Silbaripuram, most households suffered from hunger. Wages for work were very low. Moreover, the main farmlands were under the control of the royal palace, and the rest belonged to a few landlords. Ramu, a daily wage laborer, was always living in poverty. His family consisted of his wife and four children. When they ate their meals, there was never any fish or meat. Their curries were usually just chili powder and chutney. Ramu often found work on the land of his neighbor, Cheeran, a fishmonger. One day, Cheeran told Ramu, "I will be away for a week. My assistant will look after the fish shop. You can take home any leftover fish that doesn't get sold." Ramu was in the habit of obeying his boss's words. When he told his wife and children about this, they were overjoyed. His wife said, "It's been ages since we had fish curry!" But Ramu said nothing. He did as Cheeran had told him. But in the evening, he brought a basket of leftov...

പണ്ടൊരിക്കൽ, സിൽബാരിപുരം ദേശത്തെ ആശ്രമത്തിൽ ഗുരുവിന് പത്ത് ശിഷ്യന്മാർ ഉണ്ടായിരുന്നു. പഠന സംബന്ധമായി അനേകം കൊച്ചു കൊച്ചു പരീക്ഷണ നിരീക്ഷണങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഒരു പാഠ്യ ശൈലി ആയിരുന്നു. ഒരിക്കൽ, ശിഷ്യന്മാരെ വിളിച്ച് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു -"നാളെ പുലർച്ചെ നിങ്ങൾ പത്തു പേരും ആറ്റു തീരത്തുള്ള മാവിൻചുവട്ടിലേക്കു പോകുക. അവിടെ നിലത്തു വീണ മാമ്പഴങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ടാകും. ഓരോ ആളും മൂന്ന് മാമ്പഴം വീതം ഇവിടെ എൻ്റെ മുന്നിൽ എത്തിക്കണം" അടുത്ത പ്രഭാതത്തിൽ അവർ പത്തു പേരും അങ്ങോട്ടു പോയി. രാവിലെ ആയതിനാൽ ആ വലിയ മാവിൻചുവട്ടിൽ ആരും മാങ്ങാ പെറുക്കാൻ എത്തിയിരുന്നില്ല. ശിഷ്യന്മാർ 3 മാമ്പഴം വീതം കയ്യിലെടുത്ത് തിരികെ നടന്നു. ആശ്രമത്തിൻ്റെ അടുക്കലെത്തിയപ്പോൾ അയൽവാസിയായ ഒരു വൃദ്ധ ചോദിച്ചു - "മക്കളെ, ആരാണ് എനിക്ക് ഒരു മാമ്പഴം തരുന്നത്? ഞാൻ ഇന്നലെ അത്താഴം കഴിച്ചില്ല. വല്ലാതെ വിശക്കുന്നു" ഉടൻ, ഒരു ശിഷ്യൻ പറഞ്ഞു -"ഇത് അമ്മച്ചിക്കു തരാൻ പറ്റില്ല. ഗുരുവിനെ ധിക്കരിക്കാൻ പറ്റില്ല" മറ്റുള്ളവരിൽ എട്ടു പേരും അതിനെ പിന്തുണച്ചു - "ശരിയാണ്. മൂന്നു മാങ്ങയിൽ ഒരെണ്ണം പോലും കുറവു വരാൻ പാടില്ല" എന്നാൽ ഒന്ന...

Once upon a time, in the ashram of Silbaripuram, a Guru had ten disciples. It was his teaching style to incorporate many small experiments and observations related to their studies. One day, he called his disciples and said, "Tomorrow morning, all ten of you must go to the mango tree by the riverside. There will be many fallen mangoes on the ground. Each person must bring three mangoes to me here." The next morning, all ten of them went there. Since it was early morning, no one had yet arrived at the large mango tree to collect mangoes. The disciples each picked up three mangoes and started walking back. As they neared the ashram, an elderly neighbor woman asked, "My children, who will give me a mango? I didn't eat dinner last night. I'm very hungry." Immediately, one disciple said, "We can't give this to you, Mother. We can't disobey the Guru." Eight of the others supported him, saying, "That's right. Not even one mango out of the...

സിൽബാരിപുരംദേശത്തിലെ കച്ചവടക്കാരനായിരുന്നു സോമു. കച്ചവടം കൂടുന്നത് അനുസരിച്ച് വേറെ പല സ്ഥലങ്ങളിലേക്കു കൂടി അത് വ്യാപിപ്പിക്കാൻ സോമു തീരുമാനിച്ചു. അതിനായി കൂടുതൽ പണം ആവശ്യമായി വന്നു. അന്നേരം, കച്ചവടത്തിനായി ഒരു സുഹൃത്തായ ചീരനെ കൂടെ കൂട്ടി. അയാൾ പക്ഷേ, ചതിയനായിരുന്നു. ഏതാനും വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ സോമുവിനെ ചതിച്ച് പണവുമായി അടുത്ത നാട്ടിലേക്കു രക്ഷപെട്ടു. സോമുവിന് പ്രതികാര ബുദ്ധി ഇരച്ചുകയറി. അയാൾ മുണ്ടിൻ്റെ മടിക്കുത്തിൽ ഒരു കഠാരയും ഒളിപ്പിച്ചിരുന്നു. ചീരനെ കണ്ടു പിടിച്ച് അയാളെ വധിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ്റെ ലക്ഷ്യം. സോമു വെപ്രാളപ്പെട്ട് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ക്ഷീണിതനായി. അവൻ വഴിയിൽ കണ്ട ആൽത്തറയിൽ ഉറങ്ങിപ്പോയി. അടുത്തുള്ള അമ്പലത്തിൽ നിന്നും മടങ്ങിയ ഒരു സന്യാസി സോമുവിൻ്റെ അരികിൽ വിശ്രമിക്കാനായി ഇരുന്നു. സോമു എണീറ്റപ്പോൾ സന്യാസി പരിചയപ്പെട്ടു. അവൻ്റെ പ്രതികാര ലക്ഷ്യം ഒട്ടും ശമിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു. അത് കണ്ടിട്ട് സന്യാസി പറഞ്ഞു -"നിനക്ക് നിൻ്റെ സുഹൃത്തിനെ എളുപ്പത്തിൽ വധിക്കാൻ പറ്റും. എന്നാൽ, കോസലപുരം ദേശത്തു നിന്നും രക്ഷപെട്ടു പോരാൻ നിനക്കു സാധിക്കില്ല. ആയുഷ്കാലം മുഴുവൻ ഇരുണ്ട തടവറയിൽ കിടന്നു ന...

Somu was a merchant in the land of Silbaripuram. As his business grew, Somu decided to expand it to several other places. For this, more money was needed. At that time, he brought along a friend named Cheeran for the business. However, Cheeran was a traitor. After a few years, he betrayed Somu, took the money, and fled to a nearby village. Somu was overcome with a desire for revenge. He had also hidden a dagger in the folds of his dhoti. His aim was to find Cheeran and kill him. While rushing about in a frenzy, Somu grew tired. He fell asleep under a banyan tree he saw by the roadside. A sage returning from the nearby temple sat down next to Somu to rest. When Somu awoke, the sage introduced himself. Somu's desire for revenge had not subsided at all. Seeing this, the sage said, "You can easily kill your friend. However, you will not be able to escape from the land of Kosalapuram. You will rot in a dark prison for the rest of your life. Now, you decide. Should both of you be de...

Once upon a time, there lived a common man named Ramu in the land of Silbaripuram. There, the monsoon season lasted longer than usual. Moreover, the summer rains were also strong. He always carried a large umbrella with him. One morning, a light drizzle began. Ramu, holding his umbrella, went to the temple. He was on his way to attend a wedding there. Later, the sun shone brightly. It was when he sat down for the wedding feast that his wet umbrella felt like a burden. He tried to place the umbrella on a table near the crowded area, but it didn't work. He tried to put it on his lap, but that didn't work either. Immediately, Ramu exclaimed loudly, "Damn! This umbrella has become such a nuisance!" He leaned the umbrella against the leg of the table. A colony of ants, which permanently resided under that table, started climbing onto the fabric of the umbrella. They lined up and rested in the folds of the fabric. After the wedding feast, Ramu walked back home with his umbr...

പണ്ട്, രാമു എന്നൊരാൾ സിൽബാരിപുരം ദേശത്തിലെ ഒരു സാധാരണക്കാരനായി ജീവിച്ച കാലം. അവിടെ മഴക്കാലം പതിവിലേറെ നീണ്ടതായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, വേനൽ മഴയും ശക്തമായിരുന്നു. അയാളുടെ കയ്യിൽ എപ്പോഴും വലിയൊരു കാലൻകുടയും കാണുമായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം രാവിലെ ചെറിയ ചാറ്റുമഴ തുടങ്ങി. രാമു കുടയും ചൂടി അമ്പലത്തിലേക്കു പോയി. അവിടെയൊരു കല്യാണത്തിൽ സംബന്ധിക്കാനായിരുന്നു യാത്ര. പിന്നീട് ശക്തമായ വെയിൽ തെളിഞ്ഞു. കല്യാണ സദ്യയ്ക്ക് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് നനഞ്ഞ കുട ഒരു ബാധ്യതയായി അയാൾക്കു തോന്നിയത്. ആളുകൾ തിങ്ങി നിറഞ്ഞതിനു സമീപമുള്ള മേശയിൽ കുട വയ്ക്കാൻ നോക്കി. നടന്നില്ല. മടിയിൽ വയ്ക്കാൻ നോക്കി. പറ്റിയില്ല. ഉടൻ രാമു ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു -"നാശം! ഈ കുട വല്ലാത്ത ശല്യമായല്ലോ!" അയാൾ കുട മേശക്കാലിൽ ചാരിവച്ചു. ആ മേശയുടെ അടിയിൽ സ്ഥിരമായി തമ്പടിച്ചിരുന്ന ഒരു കൂട്ടം ഉറുമ്പുകൾ കുടയുടെ ശീലയിലേക്ക് കയറിത്തുടങ്ങി. അവറ്റകൾ വരിവരിയായി എല്ലാവരും ശീലമടക്കുകളിൽ വിശ്രമിച്ചു. കല്യാണ സദ്യ കഴിഞ്ഞ് രാമു കുടയുമായി തിരികെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. അതിനിടയിൽ വെയിൽ മാറി വീണ്ടും മഴക്കാറ് മാനത്ത് കൂടുകൂട്ടി. രാമുവിന് ഒരു തടിപ്പാലം കൂടി കടന്നാൽ മാത്രമേ വീട്ടിലേക...

 പണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ഗുരുവിൻ്റെ ആശ്രമം പ്രശസ്തമായിരുന്നു. എന്നാൽ, ആ ദേശത്ത് പലിശയ്ക്കു പണം കൊടുക്കുന്ന ഒരു ദുരാഗ്രഹി വളർന്നു വന്നു. ക്രമേണ അയാൾ മുതലാളിയായി മാറി. അയാളുടെ വട്ടിപ്പലിശയ്ക്കു മുന്നിൽ നാട്ടുകാർക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാനായില്ല. കടം വാങ്ങിയ പലരും സർവ്വതും നഷ്ടമായി ദൂരെ ദിക്കിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു പോയി. ഒടുവിൽ, ചില ആളുകൾ ഗുരുവിൻ്റെ അടുക്കലെത്തി ആവലാതികൾ ബോധിപ്പിച്ചു. അപ്പോൾ ഗുരു പറഞ്ഞു - "അയാളെ ശിക്ഷിക്കാനുള്ള അധികാരമൊന്നും എനിക്കില്ല. എന്നാൽ, അവന് വലിയ സമ്പത്ത് കിട്ടുന്നതും അല്ലെങ്കിൽ നാശം വരുന്നതുമായ ഒരു അവസരം ഞാൻ കൊടുക്കുന്നുണ്ട് " നാട്ടുകാർ പിരിഞ്ഞു പോയി. അടുത്ത ദിവസം, മുതലാളിയെ ഗുരു ആളയച്ച് ആശ്രമത്തിൽ വരുത്തി കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു. അതിൻപ്രകാരം, അതിരാവിലെ ഗുരുവിൻ്റെ അടുക്കൽ മുതലാളി എത്തിച്ചേർന്നു. അവർ കാട്ടിലേക്കു യാത്രയായി. ഒടുവിൽ, ഇരുവരും ഒരു ഗുഹയുടെ മുന്നിലെത്തി. അന്നേരം ഗുരു പറഞ്ഞു - "ഗുഹയുടെ ഉള്ളിൽ ലോകം ഇതുവരെ കണ്ടില്ലാത്ത രത്നശേഖരമുണ്ട്. പക്ഷേ, നിനക്ക് അതിൽ നിന്നും ഒരെണ്ണം മാത്രം എടുക്കാം. കവാടം ഇപ്പോൾ രാവിലെ കുറച്ചു നേരം മാത്രമേ തുറന്നിരിക്കുകയുള്ളൂ...

 The Greedy Moneylender A long time ago, in the land of Silbaripuram, a guru's ashram was famous. However, a greedy moneylender emerged in that land, gradually becoming a wealthy landlord. The villagers couldn't withstand his exorbitant interest rates. Many who borrowed money lost everything and left for distant lands. Eventually, some people approached the guru and presented their complaints. The guru then said, "I don't have the authority to punish him. However, I'm giving him an opportunity that will either bring him immense wealth or lead to his ruin." The villagers dispersed. The next day, the guru sent for the moneylender and explained the situation to him at the ashram. Accordingly, the moneylender arrived at the guru's place early in the morning. They journeyed into the forest and finally reached the entrance of a cave. At that moment, the guru said, "Inside the cave is a treasure trove of gems the world has never seen. But you can only take o...

  ആഗോള പ്രമേഹ രോഗികളിൽ 95 ശതമാനവും Type - 2 പ്രമേഹം. അതിന്റെ കാരണങ്ങൾ - 1. Insulin resistance = മതിയായ അളവിൽ ഇൻസുലിൻ ഉണ്ടാകുന്നില്ല / ശരീരത്തിന് പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ പറ്റുന്നില്ല. 2. പ്രായം - പ്രായം 45 മേൽ കൂടുമ്പോൾ സാധ്യത വർദ്ധിക്കുന്നു 3. പിരിമുറുക്കം - Stress hormones / കോശങ്ങളിൽ വിഷമയം ഉണ്ടാകുന്നു 4. വിഷാദം - കൂടുതൽ ആഹാരം അളവറിയാതെ 5. പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉള്ള ഇംഗ്ലീഷ് മരുന്നുകൾ 6. അമിത വണ്ണം, belly fat, മെല്ലെ നടക്കുന്നവർ. മടിയന്മാർ, മടിച്ചികൾ. കാറും Two Wheeler ഒരുമിച്ച് ഉള്ളവർ (അകലെ കാറിലും അടുത്ത് ഇരു ചക്രത്തിലും പോകും) 7. ഇൻഡ്യൻ വംശജർ (ജനിതക ഘടന) 8. അമർഷം, അസംതൃപ്തി വെറുപ്പ്, നിരാശ കൊണ്ടു നടക്കുന്നവർ 9. ഊർജ്ജം ചെലവാകാത്ത ജോലി ചെയ്യുന്ന കസേര ജോലികൾ 10. അമിതാഹാരം, ചോറ് കൂടുതൽ കഴിക്കുന്നവർ. ഇതിന് എന്താണു ചെയ്യാൻ പറ്റുക? കഴിക്കുന്ന ആഹാരം ഉണ്ടാക്കുന്ന ഊർജ്ജം, ചെയ്യുന്ന ജോലിയിൽ ഊർജം മിച്ചം വരാതെ നോക്കണം. അതായത് ഊർജ്ജം കത്തിക്കാത്ത മെയ്യനങ്ങാത്ത ജോലിയെങ്കിൽ കൊഴുപ്പ് ആയി ശരീരത്തിൽ അടിയുന്നു. ശരീര അവയവങ്ങളിൽ അടിയുന്നു. പഴങ്ങൾ പ്രകൃതിയുടെ ഉൽപന്നമെന്നു കരുതി ഒറ്റത്തവണ കൂടുതൽ കഴിച്ചാലും പ്രമേഹം...

സൂര്യനേക്കാൾ പഴക്കമുള്ള ഉൽക്കാശില! മർച്ചീസൺ ഉൽക്ക ഒട്ടേറെ പ്രത്യേകതയുള്ളതാണ്. വെറുതെ ഭൂമിയിൽ വീണു കിടന്നത് പിന്നീട് ശേഖരിച്ചതല്ല. പകരം, ഉൽക്കാപതനം നടന്ന സമയത്ത് പൊട്ടിത്തെറിച്ച പാറക്കല്ലുകൾ നേരിട്ട് എടുത്തതാണ്. സെപ്റ്റംബർ 28, 1969 കാലത്താണ് ഇതു സംഭവിച്ചത്. ഓസ്ട്രേലിയ - വിക്ടോറിയ 160 കി.മീ. അടുത്തായി മർച്ചീസൺ എന്ന സ്ഥലത്താണ് ഈ ഉൽക്ക ആകാശത്ത് പൊട്ടിത്തെറിച്ചത്. അങ്ങനെയാണ് ഉൽക്കകൾക്ക് ആ സ്ഥലനാമം പേരായി കിട്ടിയത്. കല്ലുകൾ ഏകദേശം 32 കി.മീ. പ്രദേശത്ത് ഒട്ടാകെ ചിതറിക്കിടന്നു. അങ്ങനെ ഏകദേശം നൂറു കിലോഗ്രാം പലയിടത്തും നിന്നായി കിട്ടി. അവയിൽ വലുതിന്  7 കിലോ വരെ ഭാരം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഓസ്ട്രേലിയൻയൂണിവേഴ്സിറ്റിയായ മെൽബൺയൂണിവേഴ്സിറ്റി പറയുന്നത് ഈ ഉൽക്കയുടെ മണം ഏതാണ്ട് മദ്യത്തിൻ്റെ സാമ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണ്. കാൺബണേഷ്യസ് കോൺഡ്രൈറ്റ് വിഭാഗത്തിൽ വരുന്ന ഉൽക്ക ശിലയാണിത്. അനേകം കാർബൺ സംയുക്തങ്ങളും വെള്ളവും വിചിത്രങ്ങളായ അമിനോ ആസിഡുകളും ഇതിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഭൂമിയിൽ സാധാരണമായ പത്തൊൻപത്  അമിനോ ആസിഡുകളല്ലാതെ ഭൂമിയിൽ ഇല്ലാത്ത 70 ലേറെ ഈ കല്ലുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പ്രോട്ടീനുകളുടെ നിർമ്മിതിയിലെ അടിസ്ഥാന ഘടകമ...

  ഒരിക്കൽ, കേരളത്തിൽ ഇലക്ഷൻ്റെ പ്രചാരണം തുടങ്ങി. ഒരു പ്രമുഖ നേതാവിനേക്കുറിച്ച് ഏതോ ദിനപത്രം പുകഴ്ത്തി എഴുതിയത് വായിച്ചതിൻ്റെ രത്നച്ചുരുക്കം ഇതാണ് - നേതാവിൻ്റെ ചിത്രവും അതിനൊപ്പം പാർട്ടി അനുഭാവിയായ ഒരു സാധാരണക്കാരൻ്റെ ചിത്രവും. ആ സാധാരണ മനുഷ്യൻ്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു സർജറി ഉടൻ വേണമെന്ന് ഡോക്ടർമാർ കുറിച്ചു. അത് തിരുവനന്തപുരത്തെ പ്രശസ്തമായ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചുരുങ്ങിയ ചെലവിൽ ചെയ്യാൻ പറ്റും. പക്ഷേ, ഏകദേശം ഒന്നു മുതൽ രണ്ടുവർഷം വരെ നീളുന്ന വെയിറ്റിങ്ങ് ലിസ്റ്റിലാണ് രോഗികൾ. ആ രോഗികൾ ശക്തിയുള്ള മരുന്നുകൾ കഴിച്ച് ദിവസങ്ങൾ നീട്ടി വിടുകയാണ്. കാര്യങ്ങൾ ഈ വിധമെന്ന് ആ മനുഷ്യന് തോന്നിയതിനാൽ അയാൾ ഒരു കുറുക്കുവഴി തേടി. ആ പ്രമുഖ നേതാവിൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് രാവിലെ എത്തി തിരുവനന്തപുരത്തെ ആശുപത്രി അധികാരികൾക്ക് ഒരു എഴുത്ത് വാങ്ങി. അവിടെ കൊടുത്ത ആഴ്ചയിൽ അയാളുടെ അമ്മയുടെ സർജറി നടന്നു. ആ സ്ത്രീ രക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ആ നന്ദി പ്രകടനമാണ് പത്രക്കാർ ഇലക്ഷൻ തന്ത്രമായി പ്രയോഗിച്ചത്. കരുണയുടെ വൻമരം, ആശ്രയമില്ലാത്തവരുടെ അത്താണി, നന്മയുടെ നിറകുടം, സാത്വികൻ, സത്കർമ്മി, പുണ്യപുരുഷൻ, അവതാരം എന്നിങ്ങനെ പത്രത്തിൽ എഴുതി ഇളക്കി മറിച്ചു...

  Once, election campaigning began in Kerala. A prominent daily newspaper published an article praising a leading political leader. Here's a summary of what was written: The article featured a picture of the leader alongside a picture of an ordinary party supporter. Doctors had advised that this ordinary man's mother needed immediate surgery. It could be done at a famous hospital in Thiruvananthapuram at a low cost. However, patients were on a waiting list that stretched from one to two years. These patients were prolonging their days by taking strong medications. Feeling that things were going this way, the man sought a shortcut. He arrived at the prominent leader's house in the morning and obtained a letter addressed to the Thiruvananthapuram hospital authorities. His mother's surgery took place within the week he submitted the letter there. The woman was saved. This expression of gratitude was used by the journalists as an election strategy. The newspaper stirred up ...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് നല്ലൊരു ചന്ത സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നു. ആ ചന്തയിലേക്ക് എളുപ്പ മാർഗത്തിൽ പോകണമെങ്കിൽ കാടിനോടു ചേർന്നു കിടക്കുന്ന ഒറ്റയടി പാതയിലൂടെ പോകണം. നേരെയുള്ള വഴിയിലൂടെ ആണെങ്കിൽ വളരെ ദൂരം യാത്ര ചെയ്യേണ്ടിവരും. അതിനാൽ ആൾക്കാർ ഈ വഴിയായിരുന്നു തെരഞ്ഞെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നത്. ഒരു ദിവസം, ഒരു കച്ചവടക്കാരൻ അതിലൂടെ യാത്ര ചെയ്യുകയാണ്. കുറെ പാണ്ടക്കെട്ടുകൾ  അയാളുടെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, പഴക്കിഴി അരയിൽ കെട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ 100 സ്വർണ്ണ നാണയങ്ങളുണ്ട്. അയാൾ നടന്നു നീങ്ങുന്നതിനിടയിൽ വഴിയിൽ വച്ച് ഈ സ്വർണ്ണക്കിഴി താഴെ പുല്ലിലേക്ക് വീണത് അയാളുടെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടില്ല. അയാൾ അറിയാതെ മുന്നോട്ട് പോയി.  അതിനു പിറകെയായി കുറേസമയം കഴിഞ്ഞ്, രണ്ട് കൂട്ടുകാർ വർത്തമാനം പറഞ്ഞത് നടന്നുവരികയായിരുന്നു. അപ്പോൾ, ഒന്നാമൻ ഈ കിഴി കണ്ടു. പെട്ടെന്ന്, അവൻ കുനിഞ്ഞ് എടുത്തു. എന്നിട്ട് അവൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു - "ഇന്ന് എൻ്റെ ഭാഗ്യദിവസമാണ്. ഞാൻ ഇതുകൊണ്ട് സുഖമായി അന്യദേശത്ത് പോയി ജീവിക്കും" ഇത് കേട്ട് രണ്ടാമൻ പറഞ്ഞു - "നീ അങ്ങനെ പറയരുത്. നമ്മുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഭാഗ്യമാണ് എന്ന് വേണം പറയാ...

Once upon a time, there was a good market in Silbaripuram. To reach this market easily, one had to take a single-track path next to the forest. The straight road would require a very long journey. Therefore, people chose this path. One day, a merchant was traveling along it. He had several bundles with him. In addition, he had a pouch of fruits tied at his waist. It contained 100 gold coins. As he walked, he didn't notice that this pouch of gold had fallen into the grass by the roadside. He unknowingly walked on. Some time later, two friends were walking and talking behind him. Then, the first friend saw the pouch. Suddenly, he bent down and picked it up. Then he excitedly said, "Today is my lucky day. I will live comfortably in a foreign land with this." Hearing this, the second friend said, "You shouldn't say that. We should say it is both our luck." Immediately, understanding its meaning, the first friend said, "I was the one who bent down and picked...

  പണ്ടൊരിക്കൽ, സിൽബാരിപുരം രാജ്യത്ത് പ്രശസ്തനായ ഒരു വൈദ്യൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. പലയിടങ്ങളിൽ നിന്നും ആളുകൾ വിവിധ ചികിത്സയ്ക്കായി അയാളുടെ അടുക്കൽ വരാറുണ്ട്. ക്രമേണ, അയാൾക്ക് പ്രശസ്തിയോടൊപ്പം അഹങ്കാരവും തോന്നിത്തുടങ്ങി. ഒരു ദിവസം രോഗിയുടെ മുറിവിൽ മരുന്നു വച്ചു കെട്ടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അയാൾക്ക് ഒരു കുബുദ്ധി തോന്നി. മരുന്നിനൊപ്പം കുറച്ച് മുളകുപൊടിയും കൂടി ചേർത്തു! മുറിവിൽ മുളകു കാരണം നീറിയതിനാൽ രോഗി കരയുന്നത് കണ്ട് വൈദ്യന് ഉള്ളിൽ ചിരിയാണു വന്നത്. ഇങ്ങനെ ഏതാനും വർഷം മുന്നോട്ടു പോയി. അതിനൊപ്പം ഈ വികൃതിയും അയാൾ തുടർന്നു. ഒരിക്കൽ, വൈദ്യൻ ദൂരെ ഒരു ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് കാൽനടയായി പോയി. അതിനിടയിൽ, അയാൾ വഴിയിൽ കിടന്ന ഒരു കല്ലിൽ തട്ടി വീണു! ഈ സംഭവം, പാതയോരത്തുള്ള വീട്ടിലെ ആൾ കണ്ടപ്പോൾ കൈ പിടിച്ച് വീട്ടിലെ വരാന്തയിൽ കൊണ്ടു പോയി ഇരുത്തി. തുടർന്ന് കയ്യിൽ പച്ചമരുന്നുമായി വന്ന് വൈദ്യൻ്റെ മുറിവിൽ പുരട്ടി. പെട്ടെന്ന്, വൈദ്യൻ നിലവിളിച്ചു - "ഹൊ! എനിക്ക് നീറ്റലും പുകച്ചിലും സഹിക്കാൻ വയ്യായേ! തനിക്ക് എവിടെ നിന്നാണ് ഈ മരുന്ന് കിട്ടിയത്?" വീട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞു -"എൻ്റെ ബന്ധു സിൽബാരിപുരത്താണ് താമസിക്കുന്നത്. അയാൾക്ക...

The Vaidyan's Lesson Once upon a time, in the kingdom of Silbaripuram, there lived a renowned physician (Vaidyan). People from far and wide would come to him for various treatments. Gradually, along with his fame, arrogance began to creep into him. One day, as he started to dress a patient's wound, a mischievous idea struck him. He added a bit of chilli powder along with the medicine! Seeing the patient cry out in pain from the chili burning the wound, the Vaidyan secretly chuckled. This went on for several years. He continued this prank. One day, the Vaidyan was walking to a distant temple. On the way, he tripped over a stone and fell! Someone from a nearby house saw this incident and helped him up, leading him to their verandah. Then, they came with a herbal medicine and applied it to the Vaidyan's wound. Suddenly, the Vaidyan cried out, "Oh! I can't bear this stinging and burning! Where did you get this medicine from?" The homeowner replied, "My relati...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ദിവ്യനായ ഗുരുവും, ശിഷ്യനും കൂടി ക്ഷേത്ര ദർശനത്തിനായി പോകുകയായിരുന്നു. അവർ പോകുന്ന വഴിയുടെ അപ്പുറത്തായി കുറെ ആളുകൾ കൂടിനിൽക്കുന്നതായി കണ്ടു. അതിനൊപ്പം, സ്ത്രീകളുടെ നിലവിളിയും കേൾക്കാമായിരുന്നു. ഗുരുവും ശിഷ്യനും കാര്യം തിരക്കി. അന്നേരം, ഒരാൾ പറഞ്ഞു -"ആ വീട്ടിലെ ചെറുപ്പക്കാരൻ മരണപ്പെട്ടു. കുടുംബമാകെ അതീവ ദു:ഖത്തിലാണ്" ഉടൻ, ശിഷ്യൻ പറഞ്ഞു - ''ഗുരുവേ, അത്യാവശ്യ ഘട്ടമാകയാൽ ഈ കുടുംബത്തെ അങ്ങേയ്ക്കു സഹായിക്കാനാകും. അവരോടു കരുണ തോന്നേണമേ" ഗുരു പുഞ്ചിരിച്ചു - "ഈ ഗൃഹനാഥനോടുള്ള അവരുടെ സ്നേഹം യഥാർഥമാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നില്ല. അയാളുടെ വിയോഗം താങ്ങാൻ പറ്റുന്നത് ആണോയെന്ന് ഞാൻ പരീക്ഷിച്ചിട്ട് പുനർജീവൻ കൊടുക്കാം" അവർ രണ്ടു പേരും വീടിനുള്ളിൽ കയറി. നാലുമക്കളും ഭാര്യയും വല്യമ്മയും കുടുംബാംഗങ്ങളായി വിങ്ങിപ്പൊട്ടി അവിടെ തളർന്നിരിപ്പുണ്ട്. ഗുരു അവരോടു പറഞ്ഞു -"ഇയാളുടെ വിയോഗം നിങ്ങൾക്ക് ഏറെ വിഷമമാകയാൽ ഞാൻ ഇയാൾക്ക് പുനർജീവൻ കൊടുക്കാൻ പോകുകയാണ്. പകരം, ആ നിമിഷം നിങ്ങൾ ആറു പേരിൽ ഒരാളുടെ ജീവൻ പോകും. ആരാണ് അതിന് തയാറായി മുന്നോട്ടു വരുന്നത്?" അ...

Long, long ago, in a time when the land and forests of Silbaripuram were intertwined, King Vikram ruled the land. In the countryside stood a magnificent, tall tree. It was very tall with a single trunk, without branches, making it very popular with birds. This was because humans would not bother to quickly climb the tree to catch birds' nests or birds. Therefore, it contained many bird nests, eggs, and chicks. One day, an aged bird saw a vine climbing the tree and said to the tree, "Although this vine is small now, when it grows, it will hang down from your branches as a strong rope. At that time, humans might climb up using it and catch us. So, we must do something immediately." But hearing this, the tree burst into laughter, "What foolishness are you talking about? I, a strong tree, have nothing to fear from a vine. If you are afraid, fly away from here!" The bird said nothing more. Many months passed, and the fast-growing vine had climbed all the way to the t...

The Test of True Love Once upon a time, in the land of Silbaripuram, a divine guru and his disciple were on their way to visit a temple. As they walked, they saw a crowd gathered on the other side of the road. Along with the sight, they could hear the wailing of women. The guru and disciple inquired about the matter. At that, someone said, "The young man of that house has passed away. The entire family is in deep sorrow." Immediately, the disciple pleaded, "Gurudev, since this is an urgent situation, you can help this family. Please have mercy on them." The guru smiled, "I don't believe their love for this householder is genuine. I will test if his demise is truly unbearable for them, and then I shall bring him back to life." Both of them entered the house. The four children, the wife, the grandmother, and other family members were sitting there, grief-stricken and exhausted from weeping. The guru said to them, "Since his passing causes you such i...

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ നാടും കാടും ഇടകലർന്ന് കിടന്നിരുന്ന കാലം. ആ ദേശം വാണിരുന്നത് വിക്രമൻരാജാവായിരുന്നു. നാട്ടിൻപുറത്ത് നല്ല ഗാംഭീര്യത്തോടെ തലയുയർത്തി ഒരു വലിയ മരം നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അതിന് ശിഖരങ്ങളില്ലാതെ ഒറ്റത്തടിയായി വളരെയേറെ പൊക്കമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ കിളികൾക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. കാരണം, പെട്ടെന്ന് മരത്തിൽ കയറി പക്ഷിക്കൂടുകളും പക്ഷികളും പിടിക്കാൻ മനുഷ്യർ മെനക്കെടാറില്ല. അതിനാൽ, ധാരാളം കിളിക്കൂടുകളും മുട്ടകളും കുഞ്ഞുങ്ങളും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം- പ്രായമേറിയ കിളി മരത്തിലേക്ക് കയറിയ ഒരു വള്ളി കണ്ടിട്ട് മരത്തോടു പറഞ്ഞു -"ഈ വള്ളി ഇപ്പോൾ ചെറുതെങ്കിലും വലുതായാൽ മരത്തിൻ്റെ ശിഖരത്തിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് കരുത്തുറ്റ വള്ളിയായി തൂങ്ങിക്കിടക്കും. അന്നേരം, മനുഷ്യർ പിടിച്ചു കയറി ഞങ്ങളെ പിടിച്ചേക്കാം. അതിനാൽ നമുക്ക് ഉടനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണം" പക്ഷേ, ഇതുകേട്ട് മരം കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു - "നീ എന്തു മണ്ടത്തരമാണ് ഈ പറയുന്നത്? മരവള്ളി കാരണം ശക്തനായ എനിക്ക് യാതൊന്നും പേടിക്കാനില്ല, നിങ്ങൾക്കു പേടിയുണ്ടെങ്കിൽ ഇവിടുന്ന് പറന്നു പോകൂ!" കിളി പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കുറെ മാസങ്ങൾ...

  Once upon a time, the land of Silbaripuram was rich with various farmlands. Shankunni, the chieftain, owned most of the land there, and nearly a hundred people worked for him. One day, an unknown disease afflicted all the crops in the chieftain's gardens, leading to extensive crop failure. Consequently, the chieftain faced difficulties even in paying his laborers. One night, the laborers' leader secretly convened a meeting in their hut. "Friends," he said, "there's no point in staying here under the chieftain anymore. It doesn't seem like we'll get paid regularly. After burning the diseased fields and planting new saplings, when will the chieftain start earning again?" The other workers agreed with him. "You're right," they said. "We should leave for the distant Kosala kingdom next night." They walked as a group through the night. After walking a considerable distance, they rested under a banyan tree. A sage, who was sle...

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ പലതരം കൃഷിയിടങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു. അവിടെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കരഭൂമിയുണ്ടായിരുന്നത് ശങ്കുണ്ണി എന്ന നാടുവാഴിക്കാണ്. മാത്രമല്ല, ഏകദേശം നൂറു പേരോളം അവിടെ പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ, നാടുവാഴിയുടെ തോട്ടങ്ങളിൽ കൃഷികൾക്കെല്ലാം ഏതോ അജ്ഞാത രോഗം പിടിപെട്ട് വലിയ കൃഷിനാശം ഉണ്ടായി. അതോടെ നാടുവാഴിക്ക് പണിക്കാർക്കുള്ള കൂലി കൊടുക്കാനും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ നേരിട്ടു. ഒരു ദിവസം രാത്രിയിൽ പണിക്കാരുടെ കുടിലിൽ അവരുടെ നേതാവ് രഹസ്യമായി യോഗം ചേർന്നു. "കൂട്ടുകാരെ, നാടുവാഴിയുടെ കീഴിൽ ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ഇനി യാതൊരു കാര്യവുമില്ല. കൂലി കൃത്യമായി കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. രോഗം ബാധിച്ച തോട്ടങ്ങൾ തീയിട്ട് നശിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞ് പുതിയ തൈകൾ വച്ച് ഇനി എന്നാണ് നാടുവാഴിക്ക് വരുമാനമാകുന്നത്?" മറ്റുള്ള തൊഴിലാളികളും അയാളുടെ അഭിപ്രായത്തോടു യോജിച്ചു - "ശരിയാണ് അടുത്ത രാത്രിയിൽ ദൂരെയുള്ള കോസല ദേശത്തേക്ക് പോകണം" അവർ ഒരു സംഘമായി രാത്രിയിൽ നടന്നു നീങ്ങി. കുറെ ദൂരം നടന്ന് ഒരു ആലിൻചുവട്ടിൽ വിശ്രമിച്ചു. അവിടെ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന സന്യാസി ഇവരുടെ സംസാരം കേട്ട് ഉണർന്നു - "ഈ രാത്രിയിൽ...

  Once, a Yogi from Nepal was invited to give a discourse in North India. Primarily, the people in this region were plagued by various cruelties, evil practices, and superstitions. Therefore, the Yogi arrived here at the request of an ashram. People gathered to listen to the Yogi's discourse. The essence of what he spoke was this: "I understand that there are many kinds of problems in this region. These are not solely your problems. The reason for various disturbances across the world is that human beings fall into different categories of character. Firstly, there is a group of cruel people who cause severe harm to themselves and others, posing the greatest detriment to society! The second category consists of those who do not destroy themselves but destroy others! Sadism is more prevalent among this group. The third category is slightly better. These are selfish individuals who live for their own affairs and comfort! It is a relief that while they do not benefit others, they ...

  ഒരിക്കൽ, നേപ്പാളിലെ ഒരു യോഗിയെ പ്രഭാഷണത്തിനായി ഉത്തരേന്ത്യയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. പ്രധാനമായും ഈ നാട്ടിലെ ആളുകളിൽ പലതരം ക്രൂരതകളും ദുരാചാരങ്ങളും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു ആശ്രമത്തിൻ്റെ അഭ്യർഥന കാരണമാണ് യോഗി ഇവിടെ എത്തിയത്. ആളുകൾ യോഗിയുടെ പ്രഭാഷണം കേൾക്കാൻ തടിച്ചു കൂടി. അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചതിൻ്റെ ആശയം ഇതായിരുന്നു - "ഈ നാട്ടിൽ പലതരം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉള്ളതായി ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇതെല്ലാം നിങ്ങളുടെ മാത്രം പ്രശ്നമല്ല. ലോകമെങ്ങും പലതരം അസ്വസ്ഥതകളും ഉണ്ടാകുന്നതിനുള്ള കാരണം മനുഷ്യർ പലതരം സ്വഭാവ ഗണത്തിൽ പെടുന്നു എന്നുള്ളതാണ്. ഒന്നാമതായി സമൂഹത്തിന് ഏറ്റവും ദോഷം ചെയ്യുന്ന സ്വയമായും മറ്റുള്ളവർക്കും ഗുരുതര ദോഷങ്ങൾ വരുത്തുന്ന ക്രൂരതയുള്ള  ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യർ!  രണ്ടാം ഗണത്തിൽ സ്വയം നശിക്കാതെ മറ്റുള്ളവരെ നശിപ്പിക്കുന്ന രീതിയുള്ളവർ! സാഡിസം ഈ കൂട്ടരിൽ കൂടുതലാണ്. മൂന്നാം വിഭാഗം കുറച്ചു കൂടി മെച്ചപ്പെട്ടതാണ്. സ്വന്തം കാര്യവും സുഖവും നോക്കി ജീവിക്കുന്ന സ്വാർഥമതികൾ! അവർ അന്യർക്കു ഗുണം ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിലും ദോഷം ചെയ്യാറില്ല എന്നുള്ളത് ആശ്വാസമാണ്! നാലാമത്തെ കൂട്ടർ ഏറെ മെച്ചപ്പെട്ട നിലയില...

  ഒരേസമയം, ഹോജ മുല്ല ഒരു പണ്ഡിതനെ പോലെയും ഒരു മണ്ടനെപ്പോലെയും തികഞ്ഞ അലസതയോടെയും, അത് കൂടാതെ പലതരം തമാശകളും കാണിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ, ഒരിക്കൽ തുർക്കിയിലെ ഒരു പ്രവിശ്യയായ അക്സഹിർദേശത്തെ ന്യായാധിപനായി ഹോജ മുല്ലയ്ക്ക് നിയമനം കിട്ടി. അപ്പോഴും, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രീതികളിൽ യാതൊരു മാറ്റവുമില്ലായിരുന്നു. ചില ന്യായവിധികൾ വളരെ നീതിപരമായിരുന്നു. മറ്റു ചിലത്, യാതൊരു യുക്തിയും ഇല്ലാതെ അയാൾ വിധിച്ചിരുന്നു. അതിനാൽ, വളരെ കുറച്ച് കാലം മാത്രമേയുള്ളൂ ന്യായാധിപനായി ഇങ്ങനെ ജോലി ചെയ്യാൻ പറ്റിയുള്ളൂ. കാരണം, പല ന്യായവിധികളും ആളുകൾക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. അത്തരം ഒരു സന്ദർഭം നമുക്ക് നോക്കാം - ഒരു ദിവസം, ഹോജയുടെ അടുക്കലേക്ക് ഒരാൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു. അയാൾ പറഞ്ഞു - "യജമാനനെ, എൻ്റെ പണസഞ്ചി മോഷണം പോയിരിക്കുന്നു" അപ്പോൾ, ഹോജ ചോദിച്ചു - "നീ ആ സമയത്ത് വീട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നോ?" ഉടൻ അയാൾ പറഞ്ഞു - "ഞാൻ ദൂരെയുള്ള ചന്തയിൽ പോയി മടങ്ങി വന്നപ്പോഴാണ് ആ വീട്ടിൽ പണസഞ്ചിയില്ല എന്നുള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയുന്നത് " ഉടനെ, ഹോജ പറഞ്ഞു - "നീ എന്തുകൊണ്ടാണ് ആ സഞ്ചി ചന്തയിൽ കൊണ്ടുപോകാതിരുന്നത്? ...