malayalamplus.com: 1075 Malayalam eBooks for free online reading

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ പലതരം കൃഷിയിടങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു. അവിടെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കരഭൂമിയുണ്ടായിരുന്നത് ശങ്കുണ്ണി എന്ന നാടുവാഴിക്കാണ്. മാത്രമല്ല, ഏകദേശം നൂറു പേരോളം അവിടെ പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ, നാടുവാഴിയുടെ തോട്ടങ്ങളിൽ കൃഷികൾക്കെല്ലാം ഏതോ അജ്ഞാത രോഗം പിടിപെട്ട് വലിയ കൃഷിനാശം ഉണ്ടായി. അതോടെ നാടുവാഴിക്ക് പണിക്കാർക്കുള്ള കൂലി കൊടുക്കാനും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ നേരിട്ടു. ഒരു ദിവസം രാത്രിയിൽ പണിക്കാരുടെ കുടിലിൽ അവരുടെ നേതാവ് രഹസ്യമായി യോഗം ചേർന്നു. "കൂട്ടുകാരെ, നാടുവാഴിയുടെ കീഴിൽ ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ഇനി യാതൊരു കാര്യവുമില്ല. കൂലി കൃത്യമായി കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. രോഗം ബാധിച്ച തോട്ടങ്ങൾ തീയിട്ട് നശിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞ് പുതിയ തൈകൾ വച്ച് ഇനി എന്നാണ് നാടുവാഴിക്ക് വരുമാനമാകുന്നത്?" മറ്റുള്ള തൊഴിലാളികളും അയാളുടെ അഭിപ്രായത്തോടു യോജിച്ചു - "ശരിയാണ് അടുത്ത രാത്രിയിൽ ദൂരെയുള്ള കോസല ദേശത്തേക്ക് പോകണം" അവർ ഒരു സംഘമായി രാത്രിയിൽ നടന്നു നീങ്ങി. കുറെ ദൂരം നടന്ന് ഒരു ആലിൻചുവട്ടിൽ വിശ്രമിച്ചു. അവിടെ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന സന്യാസി ഇവരുടെ സംസാരം കേട്ട് ഉണർന്നു - "ഈ രാത്രിയിൽ...

  Once, a Yogi from Nepal was invited to give a discourse in North India. Primarily, the people in this region were plagued by various cruelties, evil practices, and superstitions. Therefore, the Yogi arrived here at the request of an ashram. People gathered to listen to the Yogi's discourse. The essence of what he spoke was this: "I understand that there are many kinds of problems in this region. These are not solely your problems. The reason for various disturbances across the world is that human beings fall into different categories of character. Firstly, there is a group of cruel people who cause severe harm to themselves and others, posing the greatest detriment to society! The second category consists of those who do not destroy themselves but destroy others! Sadism is more prevalent among this group. The third category is slightly better. These are selfish individuals who live for their own affairs and comfort! It is a relief that while they do not benefit others, they ...

  ഒരിക്കൽ, നേപ്പാളിലെ ഒരു യോഗിയെ പ്രഭാഷണത്തിനായി ഉത്തരേന്ത്യയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. പ്രധാനമായും ഈ നാട്ടിലെ ആളുകളിൽ പലതരം ക്രൂരതകളും ദുരാചാരങ്ങളും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു ആശ്രമത്തിൻ്റെ അഭ്യർഥന കാരണമാണ് യോഗി ഇവിടെ എത്തിയത്. ആളുകൾ യോഗിയുടെ പ്രഭാഷണം കേൾക്കാൻ തടിച്ചു കൂടി. അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചതിൻ്റെ ആശയം ഇതായിരുന്നു - "ഈ നാട്ടിൽ പലതരം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉള്ളതായി ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇതെല്ലാം നിങ്ങളുടെ മാത്രം പ്രശ്നമല്ല. ലോകമെങ്ങും പലതരം അസ്വസ്ഥതകളും ഉണ്ടാകുന്നതിനുള്ള കാരണം മനുഷ്യർ പലതരം സ്വഭാവ ഗണത്തിൽ പെടുന്നു എന്നുള്ളതാണ്. ഒന്നാമതായി സമൂഹത്തിന് ഏറ്റവും ദോഷം ചെയ്യുന്ന സ്വയമായും മറ്റുള്ളവർക്കും ഗുരുതര ദോഷങ്ങൾ വരുത്തുന്ന ക്രൂരതയുള്ള  ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യർ!  രണ്ടാം ഗണത്തിൽ സ്വയം നശിക്കാതെ മറ്റുള്ളവരെ നശിപ്പിക്കുന്ന രീതിയുള്ളവർ! സാഡിസം ഈ കൂട്ടരിൽ കൂടുതലാണ്. മൂന്നാം വിഭാഗം കുറച്ചു കൂടി മെച്ചപ്പെട്ടതാണ്. സ്വന്തം കാര്യവും സുഖവും നോക്കി ജീവിക്കുന്ന സ്വാർഥമതികൾ! അവർ അന്യർക്കു ഗുണം ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിലും ദോഷം ചെയ്യാറില്ല എന്നുള്ളത് ആശ്വാസമാണ്! നാലാമത്തെ കൂട്ടർ ഏറെ മെച്ചപ്പെട്ട നിലയില...

  ഒരേസമയം, ഹോജ മുല്ല ഒരു പണ്ഡിതനെ പോലെയും ഒരു മണ്ടനെപ്പോലെയും തികഞ്ഞ അലസതയോടെയും, അത് കൂടാതെ പലതരം തമാശകളും കാണിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ, ഒരിക്കൽ തുർക്കിയിലെ ഒരു പ്രവിശ്യയായ അക്സഹിർദേശത്തെ ന്യായാധിപനായി ഹോജ മുല്ലയ്ക്ക് നിയമനം കിട്ടി. അപ്പോഴും, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ രീതികളിൽ യാതൊരു മാറ്റവുമില്ലായിരുന്നു. ചില ന്യായവിധികൾ വളരെ നീതിപരമായിരുന്നു. മറ്റു ചിലത്, യാതൊരു യുക്തിയും ഇല്ലാതെ അയാൾ വിധിച്ചിരുന്നു. അതിനാൽ, വളരെ കുറച്ച് കാലം മാത്രമേയുള്ളൂ ന്യായാധിപനായി ഇങ്ങനെ ജോലി ചെയ്യാൻ പറ്റിയുള്ളൂ. കാരണം, പല ന്യായവിധികളും ആളുകൾക്ക് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. അത്തരം ഒരു സന്ദർഭം നമുക്ക് നോക്കാം - ഒരു ദിവസം, ഹോജയുടെ അടുക്കലേക്ക് ഒരാൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു. അയാൾ പറഞ്ഞു - "യജമാനനെ, എൻ്റെ പണസഞ്ചി മോഷണം പോയിരിക്കുന്നു" അപ്പോൾ, ഹോജ ചോദിച്ചു - "നീ ആ സമയത്ത് വീട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നോ?" ഉടൻ അയാൾ പറഞ്ഞു - "ഞാൻ ദൂരെയുള്ള ചന്തയിൽ പോയി മടങ്ങി വന്നപ്പോഴാണ് ആ വീട്ടിൽ പണസഞ്ചിയില്ല എന്നുള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയുന്നത് " ഉടനെ, ഹോജ പറഞ്ഞു - "നീ എന്തുകൊണ്ടാണ് ആ സഞ്ചി ചന്തയിൽ കൊണ്ടുപോകാതിരുന്നത്? ...

  The King of Silbari presented a priceless ring to the Guru in a small wooden box. The Guru was a man of mystical knowledge. Just then, his right hand began to tingle. The right hand said to the Guru, "It is I who picks up food for you to eat. I want the ring." Immediately, the fingers on the hand began to rub against each other. When their quarrel caused a tingling sensation in the hand, the Guru opened his inner eye and asked, "What is your problem?" The thumb replied, "Look at me, Guruji... As the mother figure to the other four fingers, it is I who should receive the ring. People will hold me up as a sign of victory. I also need my strong nail to remove husks from grains. Because my ability is greater, I stand apart strongly from the other fingers on the palm. Everyone calls me the thumb, doesn't they?" Then, the index finger responded thus: "Even though he is a little stout, he is short. Look at me... I am the index finger that shows directi...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരംദേശത്ത് ഒരു വലിയ തടാകം ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ തടാകത്തിന്റെ അക്കരെ ഒരു ദ്വീപുണ്ട്. അതിന് ഒരുപാട് നിഗൂഢതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഭൂതവും നിധിയും പാമ്പുകളും അത്ഭുതങ്ങളും അവിടെ ഉണ്ടെങ്കിലും ആ ദ്വീപ്, ശാപത്തിന്റെയും ദൗർഭാഗ്യത്തിന്റെയും അടയാളമായി ആ നാട്ടുകാർ കണക്കാക്കിയിരുന്നു. എന്തെന്നാൽ, അവിടെ പോയിട്ടുള്ളവർ മിക്കവാറും ആളുകൾ തിരികെ വന്നിട്ടില്ല. അഥവാ, വന്നാലും ഏതെങ്കിലും അജ്ഞാത രോഗം പിടിപെട്ട് അകാലചരമമാണ് ഫലം! അതിനാൽ, അങ്ങോട്ട് ആരും പോകാറില്ല. ഒരിക്കൽ, വീരൻ എന്ന് പേരുള്ള ഒരു കരുത്തുറ്റ ചെറുപ്പക്കാരൻ ഈ ദ്വീപിനെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞപ്പോൾ എങ്ങനെയും അവിടെയെത്തി രഹസ്യ അറകളിലുള്ള നിധി സാഹസികമായി കരസ്ഥമാക്കണമെന്ന് അവന് അതിയായ മോഹം ഉണർന്നു. അങ്ങനെ, ഒരു ദിവസം അവൻ തടാകത്തിലൂടെ ഒരു കൊതുമ്പുവള്ളത്തിൽ തുഴയുമായി തുഴഞ്ഞ് പോയി കുറെ ദിവസത്തെ യാത്രയ്ക്കുശേഷം ആ ദ്വീപിൽ എത്തപ്പെട്ടു. ശക്തമായ കാറ്റുള്ളതിനാൽ നടന്നപ്പോഴും തുഴ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ ചുവടും ശ്രദ്ധയോടെ വച്ചു. ചെറിയ ചെറിയ ഗുഹകൾ അവിടെ കാണാൻ പറ്റി. അവൻ ഓരോ ഗുഹയിലും കയറി നോക്കി. അവിടെങ്ങും ഒന്നും കാണാനില്ലായിരുന്നു. നിരാശയോടെ ഒടുവിൽ ഒരു ഗുഹ...

  Long time back, when Silbaripuram was just a thick jungle, innit? No tigers or lions and all in that forest. But, loads of elephants were roaming about. One day, around ten young tuskers were munching away, when an old lady elephant came along and said, "Listen up, children! Don't you all go towards that slope on the hill. Naughty humans have dug big pits and covered them up with dry leaves. If you fall into one of those trap pits, you won't be able to climb back out. Humans will catch you and take you away!" Listening to this, most of the elephants decided to give that area a miss. But, there was this one mischievous young tusker who goes, "How can those small humans catch strong fellas like us in this jungle? That's all just rubbish talk!" Just then, his mates tried to stop him, saying, "That elephant mum has seen more of the jungle than all of us put together. So, there must be something in what she's saying." Then, that young tusker t...