malayalamplus.com: 1150 Malayalam eBooks for free online reading

  മനുഷ്യർ മറ്റുള്ളവരെ പരിഹസിക്കാനായി മൃഗങ്ങളെയും പക്ഷികളെയും ചെടികളെയുമൊക്കെ താരതമ്യം ചെയ്യാറുണ്ട്. എന്നാൽ അവയെല്ലാം ഏറെ പ്രയോജനമുള്ളവയാണ്. 1. ശവംനാറിപ്പൂവ്, ചുടുകാട്ടുമുല്ല, ശവക്കോട്ടപ്പച്ച എന്നിങ്ങനെ വിളിക്കുന്ന ചെടി (Vinca Rosea) ക്യാൻസർ ചികിൽസയിൽ മരുന്നായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. എപ്പോഴും പൂക്കൾ ഉള്ളതിനാലും കുറച്ചു മാത്രം ഉയരത്തിൽ വളരുന്നതിനാലും ഇത് ചുടുകാട്ടിലും ശവക്കോട്ടയിലും വളർത്താറുണ്ട്.  2. ഉറുമ്പിനെ പോലെ നിസ്സാരൻ എന്നുള്ള പ്രയോഗവും തെറ്റാണ്. ഉറുമ്പിന് തൻ്റെ ശരീര ഭാരത്തിൻ്റെ 20 മുതൽ 50 ഇരട്ടി ഭാരം വരെ ചുമക്കാനാകും. വിത്ത് വിതരണം, മണ്ണിലെ വായൂ സഞ്ചാരം, കീടങ്ങളെ നശിപ്പിക്കൽ മാത്രമല്ല, പ്രകൃതിയിലെ അധ്വാനശീലരുമാണ് ഉറുമ്പുകൾ. 3. വെറും പുല്ലാണ് എന്നുള്ള പ്രയോഗവും ശരിയല്ല. ലോകത്തെ ഏറ്റവും വേഗത്തിൽ വളരുന്ന മുള പുൽവർഗ്ഗത്തിലാണ്. കാലിത്തീറ്റയാണ്. മണ്ണൊലിപ്പും തടയുന്നു. കൊടുങ്കാറ്റിൽ വൻമരങ്ങൾ വീഴുമ്പോൾ പുല്ലുകൾക്കു നാശം വരുന്നില്ല. 4. നായ്ക്കളെ മനുഷ്യർ സംസാരത്തിൽ കളിയാക്കി പറയാറുണ്ട്. നായ്ക്കളുടെ സ്നേഹവും സമർപ്പണവും മനുഷ്യരേക്കാളും ഉണ്ട്. മണം പിടിക്കാനുള്ള ശേഷിയും അപാരമാണ്. 5. കഴുതയെപ്...

  ഹോജയുടെ ദാനധർമ്മത്തിനും ചില പ്രത്യേകതകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആളുകളുടെ നോട്ടത്തിൽ അർഹിക്കുന്നവർക്ക് ചിലപ്പോൾ കൊടുക്കില്ല. അർഹത ഇല്ലെന്ന് സാധാരണക്കാർക്കു തോന്നുന്നവർക്കു പണം കൊടുത്തെന്നും വരും! ഒരു ദിവസം - അപരിചിതനായ ആൾ ഹോജയുടെ അടുക്കലെത്തി ചോദിച്ചു - "അങ്ങ് എന്നോട് അലിവു കാട്ടണം. 10 വെള്ളിനാണയം കടമായി തന്നാൽ വലിയ ഉപകാരമായിരുന്നു" ഉടൻ, ഹോജ ചോദിച്ചു - "താങ്കൾ മദ്യപിക്കുമോ?" "ഉവ്വ്" അയാൾ സമ്മതിച്ചു. ഹോജ വീണ്ടും ചോദിച്ചു -"താൻ പുകവലിക്കുമോ?" "ഉം" "ധൂർത്തടിക്കാറുണ്ടോ?" "അതും എനിക്കുണ്ട് " "മുച്ചീട്ടു കളിക്കാറുണ്ടോ?" "അതും എനിക്കുണ്ട്, യജമാനനേ" അന്നേരം, ഹോജ 10 നാണയം അവനു കൊടുത്തു വിട്ടു! ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് ഒരാൾ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ ഹോജയെ സമീപിച്ച് 10 നാണയം കടം ചോദിച്ചു. ഹോജ ആദ്യത്തെ ആളിനോടു ചോദിച്ച അതേ ചോദ്യങ്ങൾ രണ്ടാമനോടും ആവർത്തിച്ചു. പക്ഷേ, അതിനു കിട്ടിയ മറുപടിയെല്ലാം നേരേ വിപരീതമായിരുന്നു. അപ്പോൾ ഹോജ പറഞ്ഞു -"നിനക്ക് ഞാൻ ഒരു നാണയം പോലും തരില്ലാ" ഉടൻ, രണ്ടാമൻ നീരസപ്പെട്ടു - "കു...

Hojamulla's acts of charity also had certain peculiarities. In the eyes of ordinary people, he sometimes wouldn't give to those who seemed deserving. Conversely, he might give money to those whom common people deemed undeserving! One day, a stranger approached Hojamulla and requested, "Please show me some mercy. It would be a great help if you could lend me 10 silver coins." Immediately, Hojamulla asked, "Do you drink alcohol?" "Yes," the man admitted. Hojamulla asked again, "Do you smoke?" "Mmm, yes." "Are you extravagant or wasteful?" (Do you spend lavishly?) "I have that habit too." "Do you gamble?" "I do that too, Master," the man replied. At that, Hojamulla gave him 10 coins and sent him off! A man who had witnessed all this was standing nearby. He approached Hojamulla and also asked for a loan of 10 coins. Hojamulla repeated the exact same questions he had asked the first man. Howeve...

  ഒരിക്കൽ, ഹോജമുല്ല കുറെ അകലെയുള്ള ഒരു നാട്ടിലേക്കു പോകുകയായിരുന്നു. ആഴമേറിയ നദിയിലൂടെ ഒരു തോണിയിലാണ് യാത്ര. കൂടെ കുറെ ആളുകളുമുണ്ട്. അവരിൽ ഒരു ധനികനായ മനുഷ്യനുമുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ ആദ്യമായി ജലയാത്ര നടത്തുന്ന ആളായതിനാൽ വല്ലാത്ത പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. ഹോജ നോക്കിയപ്പോൾ ധനികൻ വെപ്രാളപ്പെടുന്നതു കണ്ടു. ഹോജ പിറുപിറുത്തു - "ഹും! ഈ പണക്കാരനു പേടി തോന്നാൻ കാരണം, സമ്പത്ത് ഉപേക്ഷിച്ചു പോകാനുള്ള മരണഭീതിയാണ്" ധനികൻ്റെ ശല്യം വല്ലാതായപ്പോൾ ഹോജ അയാളെ വെള്ളത്തിലേക്ക് ഉന്തിയിട്ടു! എന്നിട്ട്, വൈകാതെ തന്നെ അയാളുടെ കുപ്പായത്തിൽ വലിച്ച് വള്ളത്തിൽ തിരിച്ചു കയറ്റി. ഹോജ ചോദിച്ചു - "തൻ്റെ വെള്ളത്തെ പേടിക്കുന്ന രീതി ഇപ്പോൾ എങ്ങനെയുണ്ട്?" അയാൾ വിറച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു -"ഇപ്പോൾ പേടി കുറവുണ്ട്!" ഉടൻ, ഹോജ തൻ്റെ പതിവു വേദാന്തം തുടങ്ങി - "ആകെ നനഞ്ഞവന് വെള്ളത്തെ പേടിക്കേണ്ട, അവന് കുളിരു തോന്നില്ല. വിശന്ന് വലഞ്ഞവനേ ആഹാരത്തിൻ്റെ രുചിയറിയൂ. വെയിലത്ത് വാടിത്തളർന്നവനേ തണൽമരത്തിൻ്റെ സുഖമറിയൂ" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1165 - Hoja stories - 96, PDF - https://drive.google.com/fi...

Once, Hojamulla was traveling to a distant country. The journey involved a boat ride across a deep river. There were several people traveling with him. Among them was a rich man. Since this was his first time traveling by water, he was extremely afraid. Hojamulla noticed the rich man was visibly distressed. Hojamulla muttered to himself, "Hmm! The reason this rich man feels fear is the fear of death—the fear of having to leave behind his wealth." When the rich man's disturbance became too much, Hojamulla pushed him into the water! Then, without delay, he grabbed his clothes and pulled him back into the boat. Hojamulla asked, "How is your feeling about fearing the water now?" Trembling, the man replied, "The fear is less now!" Immediately, Hojamulla began his usual philosophy (or moral lesson): "A person who is completely drenched need not fear the water; he won't feel the chill. Only the one who is starving knows the true taste of food. And on...

  കുറെ കാലം, ഹോജ ഒരു ഗ്രാമത്തിലെ ന്യായാധിപനായി ജോലി ചെയ്തിരുന്നു. ആ കാലത്ത് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ തീരുമാനങ്ങൾ മിക്കവയും ഏറെ വിചിത്രങ്ങളായിരുന്നു. അത്തരം ഒരു കഥയിലേക്ക്... ഒരു ദിവസം, ആ ഗ്രാമത്തിലെ ഒരാൾ ഓടിക്കിതച്ച് ഹോജയുടെ വീടിനു മുന്നിലെത്തി നിലവിളിച്ചു - "പ്രഭോ, പാതിരാത്രിയിൽ രണ്ടു കള്ളന്മാർ എന്നെ പിടിച്ചു കെട്ടി തല്ലി അവശനാക്കി. എന്നിട്ട് എൻ്റെ വീട്ടിലെ പണവും ആഭരണവും പാത്രങ്ങളും എല്ലാം അവർ കൊണ്ടുപോയി. കുറച്ചു മുൻപ് അയൽപക്കത്തുള്ളവർ അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എനിക്ക് അവിടെ നിന്നും അനങ്ങാൻ പറ്റിയത്. അങ്ങ് എന്നെ സഹായിക്കണം. കള്ളന്മാരെ പിടിച്ച് എനിക്ക് നഷ്ടമായത് വീണ്ടെടുക്കണം" ഉടൻ, ഹോജ മറ്റൊരു ചോദ്യമാണ് അയാളോടു ചോദിച്ചത് - "മറ്റു സാധനങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ താങ്കളുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ മോഷ്ടിച്ചോ?" അയാൾ പറഞ്ഞു -"ഇല്ല, പ്രഭോ!" ഹോജ തുടർന്നു - " അങ്ങനെയെങ്കിൽ, ആ കള്ളന്മാർ ഈ ഗ്രാമത്തിലുള്ളവരല്ല. ഇവിടെയുള്ള കള്ളന്മാർ മോഷണം പാതിവഴിയിൽ നിർത്തി പോകില്ല. മുഴുവൻ സാധനങ്ങളും കൊണ്ടുപോകും" അയാൾ ചോദിച്ചു - "യജമാനനേ, ഇനി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും?" ഹോജ പറഞ്ഞു -"അടുത്ത ഗ്രാമത്തിലെ ന്യായ...

For quite some time, Hodja worked as a magistrate in a village. During that period, most of his decisions were quite strange. Here is one such story... One day, a man from that village arrived running and breathless at Hodja's house and cried out: "Sir, two thieves tied me up and beat me severely in the middle of the night. Then, they took away all the money, jewellery, and utensils from my house. It was only when my neighbours found out a little while ago that I was able to move from there. You must help me. Catch the thieves and recover what I have lost." Immediately, Hodja asked him a different question: "Among all the other things, did they steal your underwear?" The man said, "No, Sir!" Hodja continued, "In that case, those thieves are not from this village. The thieves here would never stop a robbery halfway and leave. They would take everything." The man asked, "Master, what should I do now?" Hodja replied, "Go to the ma...

  ഹോജയുടെ നാട്ടിൽ ഒരു പിശുക്കനായ മനുഷ്യൻ താമസിച്ചിരുന്നു. അയാൾ കൊള്ളപ്പലിശയ്ക്ക് പണം കടം കൊടുത്താണ് ഈ ധനമത്രയും ഉണ്ടാക്കിയത്. അതിനാൽ, ഹോജയ്ക്ക് പണം കടമായി ഒരിക്കലും അയാളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കിട്ടിയില്ല. അങ്ങനെ പിശുക്കനെ ഹോജ ഒരു ശത്രുവായിട്ടാണ് കണ്ടിരുന്നത്. ഒരു ദിവസം ആ ധനികൻ്റെ ആട് ഒരു കലത്തിൽ തലയിട്ടു. അതിൻ്റെ തല പുറത്തെടുക്കാൻ പറ്റാതെ വെപ്രാളപ്പെട്ട് നടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ ആളുകൾ പറഞ്ഞു -"മുതലാളീ, ആ കലം തല്ലിപ്പൊട്ടിച്ചാൽ ആടിൻ്റെ തല പുറത്തെടുക്കാമല്ലോ" അയാൾ പറഞ്ഞു - "ചന്തയിൽ നിന്നും ഞാൻ പണം കൊടുത്തു വാങ്ങിയ കലം പൊട്ടിക്കാതെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ആടിൻ്റെ തല വെളിയിൽ എടുക്കണം" അന്നേരം, ആളുകൾ പറഞ്ഞു - "മുതലാളീ, എന്തെങ്കിലും സൂത്രവിദ്യയിലൂടെ ഇതു പരിഹരിക്കാൻ ഹോജയ്ക്കു കഴിയും" അങ്ങനെ, ഹോജ അവിടെയെത്തി. അരയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കത്തിയെടുത്ത് ആടിൻ്റെ കഴുത്തു വെട്ടി! എന്നിട്ട് ആ കലം കലിപ്പോടെ എറിഞ്ഞ് ഉടച്ചു! അപ്പോൾ അടിൻ്റെ തലമാത്രം എടുത്ത് ഹോജ ആ പിശുക്കനു കൊടുത്തു. തൻ്റെ കലവും ആടും പോയ വിഷമത്തിൽ പിശുക്കൻ തളർന്നു വീണു! Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1163 - Hoja stories -...

In the land of Hoja, there lived a very miserly man. He had amassed all his wealth by lending money at exorbitant interest. Because of this, Hoja was never able to get any money as a loan from him. Consequently, Hoja always considered the miserly man his enemy. One day, that rich man's goat got its head stuck inside a pot. Seeing the goat struggling desperately to pull its head out, people said, 'Sir, if you smash the pot, the goat's head can be taken out.' The man replied, 'I bought that pot from the market by paying money, so I must somehow get the goat's head out without breaking the pot.' Just then, the people suggested, 'Sir, Hoja might be able to solve this using some clever trick. And so, Hoja arrived there. He took out the knife from his waist and cut off the goat's neck! Then, he angrily smashed the pot! Hoja then took only the goat's head and handed it to the miserly man. The miser was so distressed by the loss of both his pot and his g...

  സിൽബാരിപുരംദേശം കൊടും കാടായി കിടന്നിരുന്ന കാലം. പൊതുവെ, നല്ല കാലാവസ്ഥയുള്ള പ്രദേശമായിരുന്നു അത്. എന്നാൽ, ഒരു വേനൽക്കാലം അതികഠിനമായി കാടിനെ വരൾച്ചയിലാക്കി. കാട്ടിലെ ഉറവകൾ എല്ലാം വറ്റിയിരിക്കുന്നു. മൃഗങ്ങൾ വെള്ളം കിട്ടാനായി തലങ്ങും വിലങ്ങും പാഞ്ഞു. അങ്ങനെ, ആ പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിൽ കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങൾ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു കൂടി സങ്കടത്തിലായി. അക്കൂട്ടത്തിലെ ബുദ്ധിമാനായ കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു -"ഈ കാട്ടിൽ ഇനിയും നിന്നാൽ ചിലപ്പോൾ മുളങ്കൂട്ടങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉരസി കാട്ടുതീ പിടിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. നമുക്ക് എത്രയും വേഗം കോസലപുരം കാട്ടിലേക്കു പോയേ മതിയാകൂ" അന്നേരം, ആന പറഞ്ഞു -"കാര്യം ശരി തന്നെ. പക്ഷേ, നമ്മൾ അങ്ങോട്ടു ചെല്ലുമ്പോൾ അവിടെയുള്ള മൃഗങ്ങളുമായി ഘോരയുദ്ധം ഉണ്ടാകില്ലേ?" കുറുക്കൻ തുടർന്നു - "നമ്മൾ അധികാരം സ്ഥാപിക്കാൻ വന്നതല്ല എന്നുള്ള കാര്യം അവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കണം. എങ്കിലും പോരാട്ടം നടന്നേക്കാം. പക്ഷേ, ഇവിടെ കാട്ടുതീയിൽ പെട്ട് വെന്തു മരിക്കുന്നതിലും ഭേദമാണ് പോരാടിയുള്ള വീരമരണം സംഭവിക്കുന്നത്" അവർ ഒരുമിച്ച് അയൽ കാട്ടിലേക്ക് വിശപ്പും ദാഹവും മറന്ന് യാത്രയായി. അതിനിടയിൽ ഉയരമേറിയ മ...

The era when Silbaripuram region was covered in dense, wild forest. Generally, the place enjoyed pleasant weather. However, one summer became extremely severe, plunging the entire forest into a drought. All the springs in the forest had completely dried up. Animals ran helter-skelter, searching desperately for water. It was in this critical situation that all the animals in the forest gathered together, filled with distress. The clever fox among them suggested: "If we remain in this forest any longer, the friction between the bamboo thickets might start a wildfire. We must move to Kosalapuram Forest as quickly as possible." At this, the elephant spoke: "That is true. But, when we reach there, won't the animals already present there start a fierce war with us?" The fox continued: "We must explain to them that we haven't come to establish dominance. Even so, a fight might break out. But, it is better to face a brave death fighting than to be burnt alive i...

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ കാടും നാടും ഇടകലർന്നു കിടന്നിരുന്ന കാലം. രാവുണ്ണി എന്നൊരു ധീരനായ ചെറുപ്പക്കാരൻ അവിടെ കുടുംബമായി താമസിച്ചിരുന്നു. ഭാര്യയും രണ്ട് കുട്ടികളും ഉണ്ട്.  കാട്ടിൽ  പോയി വിറകു ശേഖരിച്ച് കെട്ടുവിറക് ചന്തയിൽ വിൽക്കുകയാണ് അയാളുടെ ജോലി. ഒരു ദിവസം, അയാൾ തിരികെ വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുമ്പോൾ കാട്ടുപള്ളയിൽ ഒരു ഞരക്കം കേട്ടു. ഒരു ചെന്നായ്ക്കുട്ടി ആയിരുന്നു അത്. രാവുണ്ണി അതുമായി വീട്ടിലെത്തി. വീട്ടുകാർക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് എതിർപ്പൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ, അയൽപക്കത്തുള്ള വൃദ്ധൻ പറഞ്ഞു -"എടാ, രാവുണ്ണി, നീ അതിനെ കാട്ടിൽ കൊണ്ടു പോയി കളയൂ. ഇതിന് മൂന്ന് വയസ്സാകുമ്പോൾ പിന്നെ തീറ്റി കൊടുക്കുന്ന ഒരാളിനോടു മാത്രമേ സ്നേഹം കാണിക്കൂ. പിന്നീട്, ചെന്നായ്ക്കളുടെ ക്രൂരത തെളിഞ്ഞു വരും. എൻ്റെ ചെറുപ്പത്തിൽ ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചത് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്" രാവുണ്ണി പറഞ്ഞു -"അമ്മാവാ, പിള്ളേർക്ക് കളിക്കാൻ ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നതാണ്. അടുത്ത കൊല്ലം കാട്ടിൽ കയറ്റി വിട്ടേക്കാം" പക്ഷേ, വർഷങ്ങൾ മൂന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും അയാൾ അതിനെ മെരുക്കി വളർത്തി. കാരണം, ചെന്നായ ആ വീട്ടിലെ കുട്ടികളുടെ കളിക്കൂട്ടായി ഇതിനോടകം...

Once upon a time, there was an era when the land of Silbaripuram was a mix of both jungle and human settlements. A brave young man named Ravunni lived there with his family. He had a wife and two children. His job was to go into the forest, collect firewood, and sell the bundles of wood in the market. One day, while returning home, he heard a whimpering sound in a thicket by the forest path. It was a wolf cub. Ravunni brought it home. His family did not have any particular objection. However, an elderly man in the neighborhood said, "Son, Ravunni, take it back and abandon it in the forest. Once it turns three, it will only show affection to the person who feeds it. After that, the cruelty of wolves will become evident. I have heard stories of this happening in my youth." Ravunni replied, "Uncle, I brought it for the children to play with. I will release it into the forest next year." But three years passed, and he tamed and raised it. This was because the wolf had a...