malayalamplus.com: 1075 Malayalam eBooks for free online reading

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ നാടും കാടും ഇടകലർന്ന് കിടന്നിരുന്ന കാലം. ആ ദേശം വാണിരുന്നത് വിക്രമൻരാജാവായിരുന്നു. നാട്ടിൻപുറത്ത് നല്ല ഗാംഭീര്യത്തോടെ തലയുയർത്തി ഒരു വലിയ മരം നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അതിന് ശിഖരങ്ങളില്ലാതെ ഒറ്റത്തടിയായി വളരെയേറെ പൊക്കമുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ കിളികൾക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. കാരണം, പെട്ടെന്ന് മരത്തിൽ കയറി പക്ഷിക്കൂടുകളും പക്ഷികളും പിടിക്കാൻ മനുഷ്യർ മെനക്കെടാറില്ല. അതിനാൽ, ധാരാളം കിളിക്കൂടുകളും മുട്ടകളും കുഞ്ഞുങ്ങളും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം- പ്രായമേറിയ കിളി മരത്തിലേക്ക് കയറിയ ഒരു വള്ളി കണ്ടിട്ട് മരത്തോടു പറഞ്ഞു -"ഈ വള്ളി ഇപ്പോൾ ചെറുതെങ്കിലും വലുതായാൽ മരത്തിൻ്റെ ശിഖരത്തിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് കരുത്തുറ്റ വള്ളിയായി തൂങ്ങിക്കിടക്കും. അന്നേരം, മനുഷ്യർ പിടിച്ചു കയറി ഞങ്ങളെ പിടിച്ചേക്കാം. അതിനാൽ നമുക്ക് ഉടനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണം" പക്ഷേ, ഇതുകേട്ട് മരം കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു - "നീ എന്തു മണ്ടത്തരമാണ് ഈ പറയുന്നത്? മരവള്ളി കാരണം ശക്തനായ എനിക്ക് യാതൊന്നും പേടിക്കാനില്ല, നിങ്ങൾക്കു പേടിയുണ്ടെങ്കിൽ ഇവിടുന്ന് പറന്നു പോകൂ!" കിളി പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കുറെ മാസങ്ങൾ...

  Once upon a time, the land of Silbaripuram was rich with various farmlands. Shankunni, the chieftain, owned most of the land there, and nearly a hundred people worked for him. One day, an unknown disease afflicted all the crops in the chieftain's gardens, leading to extensive crop failure. Consequently, the chieftain faced difficulties even in paying his laborers. One night, the laborers' leader secretly convened a meeting in their hut. "Friends," he said, "there's no point in staying here under the chieftain anymore. It doesn't seem like we'll get paid regularly. After burning the diseased fields and planting new saplings, when will the chieftain start earning again?" The other workers agreed with him. "You're right," they said. "We should leave for the distant Kosala kingdom next night." They walked as a group through the night. After walking a considerable distance, they rested under a banyan tree. A sage, who was sle...

പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ പലതരം കൃഷിയിടങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു. അവിടെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കരഭൂമിയുണ്ടായിരുന്നത് ശങ്കുണ്ണി എന്ന നാടുവാഴിക്കാണ്. മാത്രമല്ല, ഏകദേശം നൂറു പേരോളം അവിടെ പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ, നാടുവാഴിയുടെ തോട്ടങ്ങളിൽ കൃഷികൾക്കെല്ലാം ഏതോ അജ്ഞാത രോഗം പിടിപെട്ട് വലിയ കൃഷിനാശം ഉണ്ടായി. അതോടെ നാടുവാഴിക്ക് പണിക്കാർക്കുള്ള കൂലി കൊടുക്കാനും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ നേരിട്ടു. ഒരു ദിവസം രാത്രിയിൽ പണിക്കാരുടെ കുടിലിൽ അവരുടെ നേതാവ് രഹസ്യമായി യോഗം ചേർന്നു. "കൂട്ടുകാരെ, നാടുവാഴിയുടെ കീഴിൽ ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ഇനി യാതൊരു കാര്യവുമില്ല. കൂലി കൃത്യമായി കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. രോഗം ബാധിച്ച തോട്ടങ്ങൾ തീയിട്ട് നശിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞ് പുതിയ തൈകൾ വച്ച് ഇനി എന്നാണ് നാടുവാഴിക്ക് വരുമാനമാകുന്നത്?" മറ്റുള്ള തൊഴിലാളികളും അയാളുടെ അഭിപ്രായത്തോടു യോജിച്ചു - "ശരിയാണ് അടുത്ത രാത്രിയിൽ ദൂരെയുള്ള കോസല ദേശത്തേക്ക് പോകണം" അവർ ഒരു സംഘമായി രാത്രിയിൽ നടന്നു നീങ്ങി. കുറെ ദൂരം നടന്ന് ഒരു ആലിൻചുവട്ടിൽ വിശ്രമിച്ചു. അവിടെ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന സന്യാസി ഇവരുടെ സംസാരം കേട്ട് ഉണർന്നു - "ഈ രാത്രിയിൽ...

  Once, a Yogi from Nepal was invited to give a discourse in North India. Primarily, the people in this region were plagued by various cruelties, evil practices, and superstitions. Therefore, the Yogi arrived here at the request of an ashram. People gathered to listen to the Yogi's discourse. The essence of what he spoke was this: "I understand that there are many kinds of problems in this region. These are not solely your problems. The reason for various disturbances across the world is that human beings fall into different categories of character. Firstly, there is a group of cruel people who cause severe harm to themselves and others, posing the greatest detriment to society! The second category consists of those who do not destroy themselves but destroy others! Sadism is more prevalent among this group. The third category is slightly better. These are selfish individuals who live for their own affairs and comfort! It is a relief that while they do not benefit others, they ...