malayalamplus.com: 1175 Malayalam eBooks for free online reading

പണ്ടുകാലത്തെ സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് മഹാനായ ഒരു സന്യാസി ജീവിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹം വഴിയിലൂടെ നടന്നു പോകവേ, ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ കിടക്കുന്ന യുവാവിനെ കണ്ടു. സന്യാസി അയാളുടെ വിഷമം എന്താണെന്ന് തിരക്കി. അന്നേരം, യുവാവ് പറഞ്ഞു -"എൻ്റെ നാട്ടുകാർ എന്നെ നിരന്തരമായി ആക്ഷേപിക്കുകയും കളിയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവർ എന്നെ മണ്ടനെന്നും പൊട്ടനെന്നും വിളിക്കുന്നതു കേട്ട് ഞാൻ മനം മടുത്ത് പുറപ്പെട്ടു പോന്നതാണ്. യാതൊരു വിലയുമില്ലാത്ത ഈ ജന്മം ഞാൻ മടുത്തു" ഉടൻ, സന്യാസി അവനോടു ചോദിച്ചു - "എൻ്റെ കണ്ണിന് കാഴ്ച കുറവാണ്. അതുകൊണ്ട് നിൻ്റെ രണ്ടു കണ്ണും എനിക്കു തന്നാൽ ഞാൻ ആയിരം സ്വർണ്ണ നാണയം തരാം" ഉടൻ, യുവാവ് ഞെട്ടലോടെ പറഞ്ഞു -"എനിക്ക് ഒരു ലക്ഷം സ്വർണ്ണ നാണയം തന്നാലും ഞാൻ കണ്ണുകൾ തരില്ല" അന്നേരം, സന്യാസി പറഞ്ഞു -"നിൻ്റെ രണ്ട് കണ്ണുകൾക്ക് ഒരു ലക്ഷം സ്വർണ്ണ നാണയത്തേക്കാൾ വിലയുണ്ടെങ്കിൽ, നിൻ്റെ ചെവിക്കും തലച്ചോറിനും കൈകൾക്കും കാലുകൾക്കും എല്ലാം കൂടി എത്ര മാത്രം വിലയുണ്ടാകും?" അന്നേരം, യുവാവ് കിടന്ന കിടപ്പിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയെണീറ്റ് സ്വന്തം നാട്ടിലേക്ക് ഉറച്ച കാൽച്ചുവടുകൾ വച്ച് മടങ്ങിപ്പോയി. ആശ...

Once upon a time, a great sage lived in the land of Silbaripuram. While walking along the road, he saw a young man lying under a tree. The sage inquired what his sorrow was. The young man replied, "My villagers constantly insult and ridicule me. They call me stupid and foolish, and I left them because I was disheartened by hearing it. I am tired of this life, which has no value." Immediately, the sage asked him, "My eyesight is poor. Therefore, if you give me your two eyes, I will give you a thousand gold coins." The young man instantly replied with shock, "I will not give you my eyes even if you give me a hundred thousand gold coins!" Then, the sage said, "If your two eyes are worth more than a hundred thousand gold coins, then how much value would your ears, brain, hands, and legs all together have?" At that moment, the young man sprang up from where he was lying and returned to his own village with firm footsteps. Moral: Every human being must...

  ഒരിക്കൽ, സിൽബാരിപുരം ദേശത്തിലെ വിറകുവെട്ടുകാരൻ ദാമുവിന് നല്ലയിനം മരം നോക്കി ഉൾകാട്ടിലേക്കു പോകേണ്ടി വന്നു. അവിടെ അനേകം മൃഗങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഉൾകാട്ടിലെ ഒരു ചെന്നായയുടെ ചങ്ങാതികളാണ് എറിയൻപരുന്തും കാട്ടുപൂച്ചയും. ഒരിക്കൽ, ചെന്നായ്ക്ക് കടുവയുടെ ആക്രമണമേറ്റു. എന്നാൽ, ചെന്നായ ഏറെ ദൂരം ഓടി രക്ഷപ്പെടാനായി നോക്കിയതിനാൽ മറ്റുള്ള രണ്ടു കൂട്ടുകാരും ഇതറിഞ്ഞില്ല. ദാമു ചെന്നായുടെ അരികിലൂടെ നടന്നു പോയപ്പോൾ ചെന്നായുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടു. ദാമുവിന് മനസ്സലിവു തോന്നി വെള്ളവും ആഹാരവും കൊടുത്തു. ആ നന്ദിയിൽ ദാമുവിൻ്റെ പിറകേ ചെന്നായും കൂടെ പോന്നു. ഏതാനും  ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചെന്നായ പഴയ ആരോഗ്യസ്ഥിതി കൈവരിച്ചു. എന്നാൽ, അതേ സമയം, എറിയൻപരുന്തും കാട്ടുപൂച്ചയും ചെന്നായെ കാട്ടിലൂടെ അന്വേഷിച്ചു നടക്കുകയായിരുന്നു. ഇതിനിടയിൽ ചെന്നായ നാട്ടിൽ താമസം തുടങ്ങിയെന്ന് ഏതോ പക്ഷി വന്ന് എറിയനെ അറിയിച്ചു. തുടർന്ന്, രാത്രിയിൽ എറിയനും കാട്ടുപൂച്ചയും ദാമുവിൻ്റെ വീടിൻ്റെ പിറകിൽ വന്നു. അന്നേരം, അവർക്ക് നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോൾ, കാട്ടുപൂച്ച പറഞ്ഞു -"നീ കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ റാഞ്ചിയെടുത്തോളൂ. ഞാൻ കോഴിയെ തിന്നുകൊള്ളാം...

Once, Damu, the woodcutter from the land of Silbaripuram, had to go deep into the forest to look for good quality wood. There were many animals living there. An eagle and a wildcat were friends with a wolf living deep inside the forest. One day, the wolf was attacked by a tiger. However, since the wolf ran a long distance trying to escape, its two friends did not come to know about it. When Damu walked past the wolf, he heard its cries. Damu felt pity and gave the wolf food and water. Out of gratitude, the wolf followed Damu. After a few days, the wolf regained its former health. However, at the same time, the eagle and the wildcat were searching for the wolf throughout the forest. In the meantime, some bird came and informed the eagle that the wolf had started living in the village. Subsequently, the eagle and the wildcat came behind Damu's house at night. They were both very hungry at that time. The wildcat then said, "You snatch the chicks. I will eat the hen." Hearing...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ഒരു തടാകത്തിൽ ധാരാളം മീനുകളും മുതലകളും തവളകളും എന്നിങ്ങനെ അനേകം ജീവികൾ ഒരുമിച്ച് താമസിച്ചു വന്നിരുന്ന കാലം. അവിടെ, ഒരു മുതലയുടെ പുറത്ത് ചാടിക്കളിക്കുന്നത് ചങ്ങാതിയായ തവളയുടെ സ്ഥിരം പരിപാടിയാണ്. ഒരു ദിവസം, മുതല തവളയോടു പറഞ്ഞു -"എനിക്ക് കുറുക്കൻ്റെ ഇറച്ചി തിന്നാൻ വല്ലാതെ കൊതി തോന്നുന്നു. നീ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒരെണ്ണത്തിനെ ഈ വെള്ളത്തിൽ ഇറക്കണം. ബാക്കി കാര്യം ഞാനേറ്റു" തവള പറഞ്ഞു - "കുറുക്കന്മാർ മഹാ സൂത്രശാലികളാണ്. എന്തായാലും ഞാൻ ശ്രമിച്ചു നോക്കാം" തവള ചാടി കാട്ടിലേക്കു പോയി. കുറുക്കനുമായി സൗഹൃദം സ്ഥാപിച്ചു. തവള അവനെ തടാകത്തിലേക്കു വരാൻ പ്രോൽസാഹിപ്പിച്ചു - "അവിടെ തടാകത്തിൽ രുചിയേറിയ മീനുകളെ ഞാൻ നിനക്ക് പിടിക്കാൻ പാകത്തിന് വിളിച്ചു കൊണ്ടുവരാം" അങ്ങനെ, അവർ രണ്ടു പേരും തടാകക്കരയിലെത്തി. കുറുക്കൻ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങിയ നേരത്ത്, പാറ പോലെ എന്തോ ഒന്ന് വെള്ളത്തിൽ പൊങ്ങി കിടക്കുന്നതു കണ്ടു. കുറുക്കൻ പതിയെ പിറകിലേക്കു വലിഞ്ഞു. "അതൊരു മുതലയാണല്ലോ. ഞാൻ ഈ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങുന്നില്ല" ഉടൻ, തവള പറഞ്ഞു -"ആ മുതല കഴിഞ്ഞ ദിവസം ചത്തു പൊന്തിയ...

Once upon a time, in the land of Silbaripuram, there was a lake where many creatures lived together—lots of fish, crocodiles, frogs, and more. There, a frog, who was good friends with a crocodile, had a regular habit of jumping and playing on the crocodile's back. One day, the crocodile told the frog, "I have a strong craving to eat fox meat. You must somehow lure one into this water. I will take care of the rest." The frog replied, "Foxes are extremely clever creatures. Anyway, I will try." The frog hopped into the forest and befriended a fox. The frog encouraged the fox to come to the lake, saying, "I will call the delicious fish in the lake closer so that they are easy for you to catch." So, the two of them reached the lake shore. Just as the fox stepped into the water, he noticed something floating on the surface that looked like a rock. The fox slowly retreated. "That's a crocodile! I am not getting into this water." Immediately, the...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ കാടായി കിടന്നിരുന്ന കാലത്തെ കഥയാണിത്. എന്നാൽ, അയൽരാജ്യമായ കോസലപുരത്തു നിന്നും വേട്ടക്കാർ പലരും ഇവിടെ എത്തിയിരുന്നു. പതിവു പോലെ അന്നും നദിക്കരയിൽ ഒരു വേട്ടക്കാരൻ എത്തി. കാരണം, കടുത്ത വേനൽക്കാലം ആയതിനാൽ കാട്ടുമൃഗങ്ങൾ വെള്ളം കുടിക്കാൻ അവിടെ വരും. അന്നേരം, വല എറിഞ്ഞോ വെടിവച്ചോ അവറ്റകളെ പിടിക്കാനാകും. അതിനിടയിൽ, വെള്ളം കുടിക്കാനായി ഒരു കാട്ടാട് നദിക്കരയിലെത്തി. അന്നേരം, വേട്ടക്കാരൻ അതിനെ കണ്ടു. അയാൾ ഉയരം കൂടിയ ഒരു മരത്തിൻ്റെ മറവിൽ ചാരി നിന്ന് തോക്കു ചൂണ്ടി ഉന്നം പിടിച്ചു. പക്ഷേ, ആട് വെള്ളം കുടിക്കാൻ കുനിയുന്നതിനു മുൻപ് ചുറ്റുപാടും നോക്കിയപ്പോൾ വേട്ടക്കാരനെ കണ്ടു.  എന്നാൽ, ആട് വെള്ളത്തിലേക്കു ചാടാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു മുതല അതിനെ കൊതിയോടെ നോക്കി കിടക്കുകയാണ്! എങ്കിൽ, പിറകിലേക്ക് ഓടാം എന്നു വിചാരിച്ച് ആട് നോക്കിയപ്പോൾ ഞെട്ടി! ഒരു കടുവ പിറകിൽ നിന്ന് ചാടാൻ തക്കം പാർത്ത് നിൽക്കുന്നു! ആട് നോക്കിയപ്പോൾ കാടിനുള്ളിലേക്ക് മറ്റൊരു വഴി കണ്ടു. പക്ഷേ, ആ വഴിയിൽ അകലെ കാട്ടു തീ പിടിച്ചത് കണ്ടപ്പോൾ ഇനി രക്ഷപെടാൻ നോക്കിയിട്ട് യാതൊരു കാര്യവുമില്ല എന്ന് ആട് മനസ്സിലാക്കി. ആ...